Νεβρώδ

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)Alphabetic letter epsilon, entry 1910, line 1 <ἐλαφίαι>· οἱ τῶν ἐλάφων ἀστράγαλοι (Eupol.)<ἐλαφίνης>· νεβρός<ἐλάφιον>· κώνειον*<ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. <ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. APvgn ἀπὸ εἴδους ἑνὸς τῶν κυνηγου-  μένων (Σ 319) <ἐλαφοβοσκός>· εἶδος βοτάνης <ἐλαφογενές>· τῆς ἐλάφου ὁ μυελός <ἔλαφον κεραόν>· ἄῤῥενα. ὁ γὰρ ἄῤῥην ἔχει κέρατα (Γ 24) <ἔλαφος>· νεβρός <ἐλάφου πηρίς>· οὗτος δοκεῖ βρωθεὶς πρὸς συνουσίαν ἁρμόζειν Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο) <Ἑλλοί>· Ἕλληνες οἱ ἐν Δωδώνῃ S καὶ οἱ ἱερεῖς (Π 234 v. l.) <ἐλλόμενα>· περικλειόμενα […]

Στην Ελληνική ανθολογία  όπως ονομάζεται από τους μελετητές  όπου υπάρχουν καταγεγγραμμένα επιγραμμάτα και ποιημάτα αρχαίων κλασσικών Ελλήνων και βυζαντινών ποιητών από τον 7ο π.Χ. μέχρι τον 10ο ή και το 12ο μ.Χ. αιώνα και σ’ έναν Αδέσποτο Ύμνο του Διονύσου, διάβαζουμε δύο επίθετα του που θα μας απασχολήσουν στην παρακάτω ανάρτηση. Νεβρωδέας και Νεβριδόπεπλος –δίδω ολόκληρο τον ύμνο παρακάτω : Anthologia Graeca, Anthologia GraecaBook 9, epigram 524, line 14 Αδέσποτον

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges page 391, line 15  <Εὔϊος> καὶ <εὔσιος>: Ὁ Διόνυσος· καὶ τὸ εἰς αὐτὸν ἐπίφθεγμα, Εὖσοι καὶ Εὖοἱ, κατὰ Λάκωνας· Δωρικῇ γὰρ διαλέκτῳ μεταγενεστέρᾳ κατ’ ἔνδειαν τοῦ σ φασὶ γεγενῆσθαι εὔϊος· καὶ Εὖοἱ καὶ Εὐάν. Commentaria In Dionysii Thracis Artem Grammaticam, Scholia Marciana (partim excerpta ex Heliodoro, Tryphone, Diomede, Stephano, Georgio Choerobosco, Gregorio Corint Page 433, line 34 Καὶ πάλιν θειασμοῦ λέγεται ἐπιρρήματα, ἃ θειάζοντές τινες καὶ κά- τοχοι τῷ Διονύσῳ γινόμενοι, τουτέστιν ἐμφορούμενοι ὑπὸ <σφοδροῦ> τινος πνεύματος, ἐπιφθέγγονται καὶ λέγουσιν εὔἁν εὐοἵ· ταῦτα οὖν  ἐστι τοῦ Διονύσου, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μανίας ἐστὶ ποιητής, καὶ ταῦτα

Ο Νεβρώδ είναι – όπως φαίνεται από τα βυζαντινά κείμενα – αυτός που έκτισε την Πόλη  της Βαβυλώνας ή από  τους πρώτους δημιουργούς-οικιστές της. Έμαθε στον λαό του και στους  πολίτες να κυνηγούν και τους δίδαξε την αστρονομία και την αστρολογία, τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων – άστρων. Γίγαντα τον ονομάζει ο Ιωάννης Μαλαλάς όπως

Η ‘Ελικα  ή Ελιξ ή Κισσός υπάρχει κι ακόμα μία λέξη που δηλώνει πολύ συχνά τον νέο κλάδο ή το βλαστάρι με την έννοια του νέου γόνου σε πάμπολα αρχαία κείμενα. Αυτή είναι η έννοια και του‘Ερνου που ερμηνεύεται ως βλαστάρι, βλαστός, εκβλάστημα, ξεμασκαλίδι, παιδί, απόγονος, γέννημα, γέννα, γόνος. Μπορώ κάλλιστα ν’ αναφέρω και τον χρυσό κλώνο ή έρνο