Η Νινόη/ Νινευί αναφέρεται ως μια τεράστια πόλη, που έχει το ίδιο όνομα με την αντίστοιχη ελληνική πόλη που υπάρχει και στην Καρία, γνωστή και ως Αφροδισιάς, που κατοικήθηκε από τους Πελασγούς Λέλεγες και ονομάσθηκε και Λελέγων Πόλη, αργότερα μετονομάσθηκε και Μεγάλη Πόλη. Ακόμη είδαμε ότι το ιδεόγραμμα που αντιστοιχεί στο όνομα της πόλης, έχει τη σημασία του «Οίκου των ψαριών». Αλλα αναφέρετε και ως «πόλη Περιστερά» λόγω της Σεμιράμιδος που μεγάλωσε με τη φροντίδα των πουλιών και το όνομά της δηλώνει την ανατροφή της από των περιστερών.
Ας μην ξεχνούμε ότι η μητέρα της Σεμιράμιδος – κατά τον Διόδωρο Σικελιώτη στο έργο του Ιστορική βιβλιοθήκη, αλλά και στα Αποσπάσματα του Κτησίας του Κνήδιου– θεωρείτε η θεά Δερκετώ της Συρίας που φέρει πρόσωπο γυναικός και σώμα ιχθύος, λατρεύεται δε, στην μεγάλη πόλη της Ασκαλώνος και στην αντίστοιχη βαθιά και πλήρη λίμνη της που βρίθει ιχθύων, με αντίστοιχο ιερό.
Θεωρείτε η θεά Δερκετώ
κατὰ τὴν Συρίαν τοίνυν ἔστι πόλις Ἀσκάλων, καὶ
ταύτης οὐκ ἄπωθεν λίμνη μεγάλη καὶ βαθεῖα πλή-
ρης ἰχθύων. παρὰ δὲ ταύτην ὑπάρχει τέμενος θεᾶς
ἐπιφανοῦς, ἣν ὀνομάζουσιν οἱ Σύροι Δερκετοῦν·
αὕτη δὲ τὸ μὲν πρόσωπον ἔχει γυναικός, τὸ δ’ ἄλλο
σῶμα πᾶν ἰχθύος διά τινας τοιαύτας αἰτίας. μυθο-
λογοῦσιν οἱ λογιώτατοι τῶν ἐγχωρίων τὴν Ἀφρο-
δίτην προσκόψασαν τῇ προειρημένῃ θεᾷ δεινὸν ἐμ-
βαλεῖν ἔρωτα νεανίσκου τινὸς τῶν θυόντων οὐκ
ἀειδοῦς· τὴν δὲ Δερκετοῦν μιγεῖσαν τῷ Σύρῳ γεν-
νῆσαι μὲν θυγατέρα, καταισχυνθεῖσαν δ’ ἐπὶ τοῖς
ἡμαρτημένοις τὸν μὲν νεανίσκον ἀφανίσαι, τὸ δὲ
παιδίον εἴς τινας ἐρήμους καὶ πετρώδεις τόπους
ἐκθεῖναι· ἑαυτὴν δὲ διὰ τὴν αἰσχύνην καὶ λύπην
ῥίψασαν εἰς τὴν λίμνην μετασχηματισθῆναι τὸν τοῦ
σώματος τύπον εἰς ἰχθῦν·
Ξαναθυμίζω τις ερμηνείες περί του ονόματος της Σεμιράμιδος
Diodorus Siculus Hist., Bibliotheca historica (lib. 1-20)
Book 2, chapter 4, section 6, line 6
…ὄνομα θέμενον Σεμίραμιν, ὅπερ ἐστὶ κατὰ τὴν τῶν Σύρων διάλεκτον
παρωνομασμένον ἀπὸ τῶν περιστερῶν
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Π – Ω)
Alphabetic letter sigma, entry 406, line 1
<Σεμίραμις>· περιστερὰ ὄρειος Ἑλληνιστί
Σεμίραμις από των περιστερών (σωσμένη, μεγαλωμένη κλπ) αλλα και η περιστερά ή όρειος…Όμως και Ιωνάς, Ιωάννης/Ιωάννα ερμηνεύονται ως περιστερά
Η άλλη ερμηνεία του όνοματος της Σεμιράμιδος που θεωρειτε εξελληνισμένη μορφή του ακκαδικού ονόματος “Sammur-amat”, σημαίνει “δώρο της θάλασσας”
Ο Nimrud/Νεμρώδ είχε εκπροσωπηθεί στο διπλό ρόλο του Θεού Πατρός και του Νινία γιου τους με τη Σεμιράμιδα ενώ το ότι εκείνη είναι η περιστερά που φέρει/ κρατά το κλάδο της ελιάς είναι το σύμβολο του απογόνου που παράγεται μέσω «παρθενογένεσης» αλλα και της δημιουργίας και της «συνέχειας» εκ του ιδίου δέντρου ζωής.
Οι Βαβυλώνιοι πραγματοποιούν τις ιεροτελεστίες τους την άνοιξη για να γιορτάσουν τον θάνατο και την ανάσταση. Ο σύζυγος της Σεμιράμιδος φέρει στο κεφάλι του το σύμβολο του ψαριού, όπως σήμερα φέρει την μήτρα και ο Πάπας σε υπενθύμιση της δύναμης και της εξουσίας του Νίνου/Νεμρώδ. Ο βασιλέας αλλα και Θρησκευτικός Ιεράρχης του βασιλείου του
Όμως υπενθυμίζω ότι και Ιωνάς, Ιωάννης/Ιωάννα ερμηνεύονται ως Περιστερά στα λεξικά και στα ερμηνευτικά κειμενα
O Νεβρώδ θα ονομαστεί και Ωρ-‘Ιωναςκαι θα λατρευτεί και ως ο αστερισμός του Ωρ-‘Ιωνα, του διασημότερου κυνηγού στην ελληνική μυθολογία…ή αν θελετε ως Ωραίος Έλληνας – ‘Ιωνας ή ως Ολοκληρωμένος ή Ακμαίος, Μεστωμένος, Όμορφος Έλληνας-‘Ιωνας.
Όμως ο Νεβρώδ – Νινος ως Ωρ-Ιωνας λαμβάνει και το όνομα του Ουρ-Ιωνα του Ουράνιου Ιωνα / ‘Ελληνα, Ουράνιου Φύλακα ή ακόμα ακόμα και της Ουράνιας περιστεράς. Δίνω ακόμα μια ερμηνεία του Ωρίωνα ως Ω-α-ρίωνα μέσα από τον Ευρυπίδη
Ὠᾰρίων, Ὠᾰριώνειος, v. sub Ὠρίων.
Scholia In Euripidem, Scholia in Euripidem (scholia vetera)
Vita-argumentum-scholion sch Hec, section 1103, line 1
Ὠρίων καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ <α> Ὠαρίων: – MiB
sch Hec.1104.1
Όλα εχουν ήδη ανεβεί σε παλαιότερα κειμενα, απλώς θα πρέπει να επαναληφθούν για να μπορέσουμε να περάσουμε σε κειμενα παρακάτω:
Ἰωνᾶς ἑρμηνεύεται ὑψίστου πονοῦντος ἢ περιστερά.
οὖρος λέγεται ὁφυλάσσων, καὶ φύλαξ
Νίνος –ου (ὁ) –Υἱός Βήλου II
Michael Psellus Polyhist., Theologica
Opusculum 43, line 56
Ἰωάννα δέ ἐστιν, ἥτις ἑρμηνεύεται περιστερά, ψυχὴ διὰ πραότητος ἀποθεμένη τὸ ἐμπαθὲς καὶ τὴν ἐν γνώσει πολυγονίαν τοῦ πνεύματος διάπυρον ἔχουσα.
Maximus Confessor Theol., Quaestiones et dubia
Section 191, line 37
– , ὁ δὲ Ιωάννηςἑρμηνεύεται <περιστερά,> δηλοῦται δὲ διὰ τούτου ἡ ἀγάπη, ἐπειδὴ ἡ πραότης οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἢ θυμοῦ καὶ ἐπιθυμίας εἰς τὰ παρὰ φύσιν ἀκινησία…
Pseudo-Zonaras Lexicogr., Lexicon
Alphabetic letter iota, page 1138, line 16
iota.1138.16
<Ἰωάννα>. κύριον. ἑρμηνεύεται περιστερά.
ἰωνᾶς· περιστερά, Hsch.
Η περιστερά ζευγαρώνει, εκτρέφει και μεγαλώνει τους νεοσσούς της καθ΄όλη τη χρονιά είναι αφιερωμένη στην Αφροδίτη. Και μια άλλη ερμηνεία επειδή “περισσῶς ἐρᾶ”, αγαπά με το παραπάνω δηλαδή, ή αγαπά με σφοδρή επιθυμία.
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia recentiora)
Play Th, hypothesis-verse of play 291, line 9
πάντροφος δὲ ἡ διηνεκῶς
ἐκτρέφουσα τὰ ἑαυτῆς τέκνα, ἐπειδὴ πάντα τὰ ὄρνεα ἅπαξ τοῦ ἔτους
τίκτει, ἡ δὲ περιστερὰἀεί· διὸ καὶ ἀνάκειται τῇ Ἀφροδίτῃ.
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia recentiora)
Play Pr, hypothesis-verse of play 857, line 2
κίρκοι πελειῶν: πελείας τὰς νύμφας, ἤτοι τὰς τοῦ Δαναοῦ
θυγατέρας (ἀφροδισιαστικὸν γὰρ τὸὄρνεον τοῦτοἡ περιστερὰ) κίρ-
κους δὲ, ἤτοι ἀετοὺς, τοὺς νυμφίους, ἤγουν τοὺς υἱοὺς τοῦ Αἰγύπτου,
διὰ τὸ ἁρπακτικὸν, λέγει.
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia vetera)
Play Th, hypothesis-epigram-scholion 294a, line 2
…πάντροφον καλεῖ τὴν πελειάδα ὅτι πάντα τὰ ὄρνεα ἅπαξ τίκτει τοῦ
ἐνιαυτοῦ, αὕτη δὲ ἀεί· διὸ καὶ περιστερὰ λέγεταιὡς περισσὰἐρῶσα
πλεονάζοντος τοῦ τ κατὰ τὸ μέσον, ὅθεν καὶ τῇἈφροδίτῃἀνάκειται.
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia vetera)
Play Th, hypothesis-epigram-scholion 294d, line 1
…ἐπεὶ ἡ περιστερὰ μόνη τῶν πτηνῶν δι’ ὅλου τοῦ ἔτους ὀχεῖται καὶ
νεοττοποιεῖ, διὰ τοῦτο καὶ πάντροφον αὐτὴν ἐνταῦθα εἴρηκεν ὁ Αἰσχύλος.
Scholia In Apollonium Rhodium, Scholia in Apollonii Rhodii Argonautica (scholia vetera)
Page 235, line 11
550 <<κείνης δ’ ὅγε μείλιχος ὄρνις>:> Ἀπολλόδωρός φησιν
ἐν τῷ Περὶ θεῶν (244 fg 114 J.), ὅτιἡ περιστερὰἱερὰἈφροδίτης
διὰ τὸ λάγνον· παρὰ γὰρ τὸ περισσῶςἐρᾶν λέγεται.
Ctesias Hist., Med., Fragmenta
Volume-Jacobyʹ-F 3c,688,F, fragment 1b, line 585
τοὐναντίον δὲ τὴν βασιλείαν αὐτῶι παραδοῦσα
καὶ τοῖς ὑπάρχοις ἀκούειν ἐκείνου προστάξασα, ταχέως ἠφάνισεν ἑαυτήν,
ὡς εἰς θεοὺς κατὰ τὸν χρησμὸν μεταστησομένη. (2) ἔνιοι δὲ μυθολογοῦντές
φασιν αὐτὴν γενέσθαι περιστεράν, καὶ πολλῶν ὀρνέων εἰς τὴν οἰκίαν καταπετασθέντων μετ’ ἐκείνων ἐκπετασθῆναι· διὸ καὶ τοὺς Ἀσσυρίους τὴν περιστερὰν τιμᾶν ὡς θεόν,
ἀπαθανατίζοντας τὴν Σεμίραμιν
Το τέλος της Σεμιράμιδος, όπως δίνεται μέσα από τα κειμενα, είναι ότι παραδίδοντας στον υιό της, την εξουσία της η ίδια εξαφάνισθηκε στους θεούς κατά τον χρησμό μεταμορφωμένη σε περιστερά και μαζί με πολλά άλλα πτηνά πέταξε πάνω από την οικία της. Και οι Ασσύριοι την αποθανατίζουν ως περιστερά και την τιμούν ως θεά.
H Σεμιράμιδα θεωρείτε ότι είναι δευτεροπαντρεμένη με τον Νινο/ Νεβρώδ και ο πρώτος της σύζυγος ονομάζεται ‘Οννης
O Οννης ή Ο(α)ΝΝΗΣ εκ-τελεί χρέη ύπαρχου του Βασιλικού συνεδρίου, μαγεμένος από τα κάλλη της παρακαλεί τον πατριό της Σίμμα – να την παντρευτεί με νόμιμο γάμο, την κλέβει δε και την μεταφέρει στην Νινόη. Μαζί του η Σεμιραμις φέρνει στον κόσμο δύο παιδιά τον Υαπάτην και τον Υδάσπην.
Diodorus Siculus Hist., Bibliotheca historica (lib. 1-20)
Book 2, chapter 5, section 1, line 6
οὗτος δ’ ἐκαλεῖτο μὲν Ὄννης, πρῶτος δ’ ἦν τῶν
ἐκ τοῦ βασιλικοῦ συνεδρίου καὶ τῆς Συρίας ἁπά-
σης ἀποδεδειγμένος ὕπαρχος. ὃς καταλύσας παρὰ
τῷ Σίμμᾳ καὶ θεωρήσας τὴν Σεμίραμιν ἐθηρεύθη
τῷ κάλλει· διὸ καὶ τοῦ Σίμμα καταδεηθεὶς αὑτῷ
δοῦναι τὴν παρθένον εἰς γάμον ἔννομον, ἀπήγαγεν
αὐτὴν εἰς Νίνον, καὶ γήμας ἐγέννησε δύο παῖδας,
Ὑαπάτην καὶ Ὑδάσπην
συνεχίζετε