2010

Η Σεμίραμις εχει γεννηθεί κατά τους μύθους από την Δερκετώ ( από αυτήν που κοιτάζει, ρίχνει βλέμμα, φεγγοβολά, φέγγει, λάμπει και ζεί. (δερκευνής αυτος που δεν κοιμάται ποτέ) Μια κόρη της Θαλάσσας ή μια κορη θαλασσοθεάς της Μανα-Θαλασσας ή της ΜαναΜάρε ή Μαρας  που πολλές φορές απεικονίζεται με θαλάσσια ουρά σαν τις γοργόνεςνα εξέρχετε από […]

Ο συγγραφέας που έχει ασχοληθεί περισσότερο με την Σεμιράμιδα δεν είναι άλλος από τον Ελληνικής καταγωγής Λουκιανόαπό την Σαμοσάτα της Συρίας. Από όλες αυτές τις μαρτυρίες συμπεραίνεται ότι η προκειμένη θεότητα ανήκει στην ομάδα των χετταϊκών ή να πούμε ακριβέστερα, των μικρασιατικών μητέρων – θεών, η οποία όμως έχει και πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την βαβυλωνιοασσυριακή Ιστάρ, με

Oι στήλες  αυτές δεν ήταν τίποτε άλλο από κίονες, ή παραστάδια ή μνημεία. Αλλη τους ονομασία  οβελίσκος, την λέξη πρωτοχρησιμοποιεί ο Ηρόδοτος. Οβελίσκος, είναι μια ψηλή, στενή στήλη με  τέσσερις πλευρές και με κορυφή πυραμοειδή -που πλαισιώνεται, να εκλεπτύνει  το μνημείο με μια πυραμιδική κορυφή. Οι αρχαίοι οβελίσκοι αποτελέσθηκαν από ένα μονό κομμάτι της πέτρας  έναν

H Ρέα/Σεμίραμις και τα αρχαία κείμενα με αναφορές στο όνομα της και στα έργα της είναι πάμπολλα.ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΝ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙΣ ΣΥΝΕΤΑΙ  ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΑΙ.  Σεμίραμις. Θυγατὴρ μὲν, ὥς φησι Κτησίας, Δερκετοῦς τῆς Συρίας θεοῦ καὶ Σύρου τινός, ἥτις ἐτράφη ὑπὸ Σιμόεντος, ὑπηρέτου τοῦ βασιλέως Νίνου. γαμηθεῖσα δὲ Ὀννέῳ, ὑπάρχῳ τινὶ βασιλικῷ, εἶχεν υἱούς. ἑλοῦσα δὲ Βάκτρα μετὰ τοῦ ἀνδρός *, ἐπιγνοὺς Νίνος ἤδη γηραιὸς ὢν ἐγάμησεν. ἡ δὲ ἐτέκνωσεν ἐξ αὐτοῦ Νίνυαν παῖδα. μετὰ δὲ τὸν Νίνου θάνατον ἐτείχισε τὴν Βαβυλῶνα ὀπτῇ πλίνθῳ καὶ ἀσφάλτῳ καὶ τὸ τοῦ Βήλου ἱερὸν κατεσκεύασεν. ἐπιβουλευθεῖσα

Fragmentum Lexici Graeci, Lexicon (fragmentum) (fort. auctore Nicephoro Gregora) Ἡ Δημήτηρ πόλεως ἐστὶ καταρκτική, οἱονεὶ ἡ γῆ.ὅθεν καὶ πυργοφόρον αὐτὴν γράφουσι. λέγεται δὲ καὶ Κυβέλη ἀπὸ τοῦ κυβικοῦ σχήματος κατὰ γεωμετρίαν ἡ γῆ, διὰ τὸ βάσιμον καὶ στάσιμον, εἰ καὶ σφαιρικὴν οἱ στοϊκοὶ ταύτην ὁρίζονται. Η Κυβέλη δεν είναι άλλη από την Ρέα όπως αυτή λατρεύετε εις το όρος ΚΥΒΕΛΑ της πόλης της Φρυγίας και μια σειρά ακόμα από επίθετα δεν  είναι τίποτα άλλο παρά οι άλλες ονομασίες/ιδιότητες της Δηούς/Δήμητρας της

Παρακάτω δίδονται κείμενα που περιγράφουν τις οργιαστικές λατρείες της μεγάλης μητέρας Θεάς Ρέας/Κυβέλης/Δήμητρος. Οι περιγραφές μιλούν από μόνες τους. Εορτές στις οποίες οι ιερείς κρατούν κλαδιά δένδρων, καρπών, είδαμε ανάλογα αγάλματα, ανάφλυφα,  με χορούς  και τελετές κοινές για πολλούς θεούς. Για την θεά «Δήμητρα δὲ οἵ τε μύσται και  δᾳδοῦχοι καὶ ἱεροφάνται» Στην Κρήτη λοιπόν

Οι Κάβειροι θεωρούνται μυστήριο. Μια πρώτη καταγραφή βάσει των αρχαίων κειμένων Κάβειροι  θεωρούνται Ὀνόματα θεῶν τεσσάρων, Ἀξίερος,   Ἀξιόκερσα, Ἀξιόκερσος. Ἀξίερος μὲν οὖν ἐστιν ἡ Δημήτηρ· Ἀξιόκερσα, ἡ Περσεφόνη· Ἀξιόκερσος δὲ, ὁ Ἅιδης.  Κάβειροι δὲ δοκοῦσι προσηγορεῦσθαι ἀπὸ Καβείρων ὀρέων Φρυγίας· ἐπεὶ ἐντεῦθεν μετηνέ- χθησαν. Οἱ δὲ, δύο εἶναι τοὺς Καβείρους· πρεσβύ- τερον μὲν, Δία· νεώτερον δὲ, Διόνυσον. Τα δύο  από τα τέσσερα ονόματα των θεών αναφέρονται στην Δήμητρα και την Περσεφόνη.

H Κυβέλη είναι η Ρέα / Αερ / Ηρα / στην Φρυγία. Τα επίθετα που την χαρακτηρίζουν είναι η Πανπότνια, Ισόδρομη καθώς και το Δεσποινα Θεών.  Η λατρεία της Κυβέλης πρωτοξεκίνησε στην Μικρά Ασία , κοντά στην Πέργαμο. Συχνά αναφέρετε ως θεά Ρέα ή ΙΔΑΙΑ, ή μήπως (ΙΔΕΑ) την μητέρα του Δια και ήταν γνωστή με

Το όνομα ΔΗΩ/Δηούς μας δηλώνει και πάλι την ίδια την ΔΗ-ΜΗΤΡΑ αλλα ταυτόχρονα μας δίνει και την έννοια του ρήματος Δηώ  που σημαίνει αρπάζω, λαφυραγωγώ, δήωσις η διαρπαγή και ο διαρπαγμός όπως και την ενέργεια της ΩΔΗΣ – με τον αναγραμματισμό της ΔΗΟΥΣ (ΔΗΩ= ΩΔΗ)  αλλα και την ΟΟΔ(υν)η την ΟΔΥΝΗ Αλλά Δήω με μια

Τεθλιμμένη μητέρα η Δήμητρα εικονίζεται στους παρακάτω στίχους του ύμνου «Εννημαρ μεν έπειτα κατά χθόνα πότνια Δηώ στρωφατ’, αιθομένας δαίδας μετα χερσίν έχουσα ουδέποτ’ αμβοσίης και νέκταρος ηδύπότοιο πασσατ’ ακηχεμενη, ουδε χρόα βάλλετο λουτροίς.» Και φθάνοντας στην Ελευσίνα μεταμορφωμένη σε γριά κάθεται δίπλα στο φρέαρ, όπου υδρεύονται οι πολίτες στον ίσκιο μια ελιάς και καλύπτει

H Hσιγόνη όπως ειδαμε – ἥτις κύνα νήπιον ἔτρεφε, έχει στην κατοχή της και τρέφει  κύνα όπως και η Αρτέμιδα. Η λέξη ΚΥΩΝ όμως εκτός από την ερμηνεία που μπορεί να της δωθεί για τον σκύλο έχει και μια ακόμα σημασία δίνει το όνομα του και στο ΚΥΝΑΣΤΕΡΟ τον Σείριο αστέρα δηλαδή Ακόμα η λέξη ΚΥΩΝ ονομάζεται ο

‘Υμνος Περσεφόνης Φερσεφόνη, θύγατερ μεγάλου Διός, ελθέ, μάκαιρα,μουνογένεια θεά, κεχαρισμένα δ’ ιερά δέξαι,Πλούτωνος πολύτιμε δάμαρ, κεδνή, βιοδώτι,ή κατέχεις ‘Αίδαο πύλας υπό κεύθεα γαίης,Πραξιδίκη, ερατοπλόκαμε, Δηούς θάλος αγνόν,Ευμενίδων γενέτειρα, υποχθονίων βασίλεια,ήν Ζεύς αρρήτοισι γοναίς τεκνώσατο κούρην,μήτερ εριβρεμέτου πολυμόρφου Ευβουλήος,`Ωρών συμπαίκτειρα, φαεσφόρε, αγλαόμορφε,σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποίσι βρύουσα,ευφεγγής, κερόεσσα, μόνη θνητοίσι ποθεινή,ειαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοήισιν,ιερόν εκφαίνουσα δέμας βλαστοίς χλοοκάρποις,αρπαγιμαία λέχη μετοπωρινά νυμφευθείσα,ζωή καί θάνατος μούνη θνητοίς πολυμόχθοις,Φερσεφόνη: φέρβεις γάρ αεί καί πάντα φονεύεις.κλύθι, μάκαιρα θεά, καρπούς δ’ ανάπεμπ’ από γαίηςειρήνηι θάλλουσα καί ηπιοχείρωι υγείαικαί βίωι ευόλβωι λιπαρόν γήρας κατάγοντιπρός σόν χώρον, άνασσα, καί ευδύνατον Πλούτωνα (29) XXIX. Ύμνος ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ (μετάφραση) Ώ Περσεφόνη, θυγατέρα τού μεγάλου Διός, έλα, ώ μακαρία, σύ ή μονογενής θεά, κα’ι δέξου τήν θυσίαν τήν εύάρεστη- πολύτιμε σύζυγε τού Πλούτωνος, ένδοξε, πού δίδεις ζωήν  πού κατέχεις τάς πύλας τοϋ “Αδου εις τά κατάβαθα (τις κρύπτες) τής γής,  Πραξιδίκη μέ τά έπέραστα πλοκάμια, τής Δηοϋς

Scholia In Homerum, Scholia in Iliadem Ἱκάριος γένος μὲν ἦν Ἀθηναῖοςἔσχε δὲ θυγατέρα Ἠριγόνην, ἥτις κύνανήπιον ἔτρεφε. Nonnus Epic., Dionysiaca Ζεὺς δὲ πατὴρ ἐλέαιρεν· ἐν ἀστερόεντι δὲ κύκλῳ Ἠριγόνην στήριξε Λεοντείῳ παρὰ νώτῳ·   παρθενικὴ δ’ ἄγραυλος ἔχει στάχυν· οὐ γὰρ ἀείρειν ἤθελεν οἴνοπα βότρυν ἑοῦ γενέταο φονῆα. Nonnus Epic., Dionysiaca καὶ τὰ μὲν ἔπλασε μῦθος Ἀχαιικὸς ἠθάδα πειθὼψεύδεϊ συγκεράσας· τὸ δ’ ἐτήτυμον, ὑψιμέδων Ζεὺςψυχὴν Ἠριγόνης σταχυώδεος ἀστέρι Κούρηςοὐρανίης ἐπένειμεν ὁμόζυγον, αἰθερίου δὲἄγχι Κυνὸς κύνα θῆκεν ὁμοίιον εἴδεϊ μορφῆς,Σειρίου, ὃν καλέουσιν, ὁμόσσυτον, Ἰκαρίου δὲψυχὴν ἠερόφοιτον ἐπεξύνωσε Βοώτῃ. Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De insidiis                                  καὶ ἐποίησε βασιλέα εὐθέως ἡ γυνὴ αὐτοῦΚλυταιμνήστρα