2013

‘Yει =βρέχει. Υο (με κλειστό το στόμα) =Το ύδωρ, νερό, ύομαι =βρέχομαι. Ύο τσακώνικα=Το ύδωρ, το υέτειον.  Υέτιος ο Δίας, ο πρόξενος της βροχής, αυτός που φέρνει βροχή, ο όμβριος, ο βρόχινος αλλά και ο βροχερός. Και τα δύο ονόματα των υιών της παραπέμπουν το μεν πρώτο στον Ζεύς όμβριο, ή Υέτιο ή  Υή  (Δίας ή Βάκχος ή Σαβάζιος, ο θεός της υγρασίας […]

Η Νινόη/ Νινευί αναφέρεται ως μια τεράστια πόλη, που έχει  το ίδιο όνομα με την αντίστοιχη ελληνική πόλη που υπάρχει και στην Καρία, γνωστή και ως Αφροδισιάς, που κατοικήθηκε από τους Πελασγούς Λέλεγες και ονομάσθηκε και Λελέγων Πόλη, αργότερα μετονομάσθηκε και Μεγάλη Πόλη. Ακόμη είδαμε ότι  το ιδεόγραμμα που αντιστοιχεί στο όνομα της πόλης, έχει τη σημασία του «Οίκου των ψαριών». Αλλα

Αδιαβηνή είναι η ευρύτερη περιοχή στην οποία, όπως φαίνεται από τα κείμενα, ανήκει και η Νινος ή Νινόη ή Νινευή, κατά την αρχαιότερη εποχή, σήμερα  δε αποτελεί περιοχή του Βόρειου Ιράκ. Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., De prosodia catholicaPart+volume 3,1, page 332, line 23 <Ἀδιαβηνή> χώρα μέση τῶν ποταμῶν Εὐφράτου καὶ Τίγριδος, ἥτις καὶ Μεσήνη ὠνόμασται. Strabo Geogr., GeographicaBook 16, chapter 1, section 1, line 7 Τῇ δὲ Περσίδι καὶ τῇ Σουσιανῇ συνάπτουσιν οἱἈσσύριοι· καλοῦσι δ’

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 st1\:*{behavior:url(#ieooui) } /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:”Κανονικός πίνακας”; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:”Times New Roman”; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 Η εκδοχή τώρα του Διόδωρου του Σικελιώτη για τον Νίνο-Νεβρωδ  και το χτίσιμο της πόλης  Νινόης

Οι πρώτες αναφορές σε λεξικά αρχαίων συγγραφέων περί της Νινόης πόλης. Εκτός της Νινόης των Ασσύριων – αργότερα Νινευής των εβραικών γραφών και προφητών -αντίστοιχη Νινόη υπάρχει και στην Καρία, γνωστή και ως Αφροδισιάς, που κατοικήθηκε από τους Πελασγούς Λέλεγες και ονομάσθηκε και Λελέγων Πόλη, αργότερα μετονομάσθηκε και Μεγάλη Πόλη. Τι σύμπτωση δύο πόλεις με το ίδιο

Στο προηγούμενο κείμενο δόθηκε εκτός των άλλων και η σύνδεση Διονύσου/ Νεμβρώδ / Νίνου / Ωρίωνα μέσω κειμένων.  Georgius Cedrenus Chronogr., Compendium historiarum Volume 1, page 28, line 8Ἐγεννήθη δὲ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Σὴμ ἀνὴρ ὄνομα Χοῦς Αἰ-θίοψ, ὃς ἐγέννησε τὸν Νεβρὼδ τὸν τὴν Βαβυλῶνα κτίσαντα, τὸνκαὶ Ὠρίωνα ἐπικληθέντα. O Νεβρώδ θα ονομαστεί και Ωρ-‘Ιωνας και θα λατρευτεί και ως ο αστερισμός του Ωρ-‘Ιωνα, του διασημότερου κυνηγού στην ελληνική μυθολογία…ή αν θελετε  ως Ωραίος Έλληνας – ‘Ιωνας ή

Ο Νεβρώδ/Νίνος είναι όπως είδαμε σε προηγούμενα κείμενα, βάση των γραφών ο γιός του Χους/Κους/Cush κατά τας γραφάς  ή μήπως του Διός Ηλίου-Βήλου-Δήλιου ;  Cephalion Hist., Rhet., Fragmenta Fragment 1a, line 8  Τὸ παλαιὸν τῆς Ἀσίας ἐβασίλευσαν Ἀσσύριοι, τῶν δὲ ὁ Βήλου Νίνος.  Pseudo-Zonaras Lexicogr., LexiconAlphabetic letter iota, page 1109, line 15 <Ἴνις>. παῖς νέος, βρέφος. παρὰ τὸἲςἰνὸς, ἴνις·  δύναμις γὰρ τῶν πατέρων υἱοί. ἢ παρὰ τὸἰαί νειν καὶ εὐφραίνειν τοὺς πατέρας. … αλλά και κατά το Etymologicum Gudianum, (ζείδωρος – ὦμαι)Alphabetic entry iota, page 279, line 12

Κατά τον Ν. Π. Ανδριώτη στο «Ετυμολογικό λεξικό της κοινής νεοελληνικής» το νινί ή νηνί σημαίνει μικρό παιδί· παράγεται από το μεσαιωνικό νηνίον (= κούκλα), υποκοριστικό του αρχαίου ιωνικού νήνις<νεάνις, ή από το αρχαίο ίνις = γιος, νέος, παιδί, βρέφος, απόγονος, νήπιο κατά Παντελίδη  «Βυζαντινά και νεοελληνικά» ή κόρη κατά Ανδριώτη με ν προθετικό.  Η λέξη νηνί(ο)ν (νινίον) με

Οι συγγραφείς που κατά κύριο λόγο δίνουν στοιχεία σε κείμενα τους για τον Νεβρώδ είναι κατά κύριο λόγο είναι ο Ηρόδοτος, Απολλόδωρος, ο Κτησίας, ο Στράβων στα Γεωγραφικά του αλλά και  ο Διόδωρος ο Σικελιώτης με την «Ιστορική Βιβλιοθήκη» του. Ο Διόδωρος για το έργο του αντλεί στοιχεία και ενοποιεί στην ουσία διάφορες ιστορικές πηγές μεταξύ

Μέχρι τώρα έχω δώσει στοιχεία ταύτισης του Διόνυσου με τον Νεβρώδ-Νimrod καθώς αυτά προκύπτουν από μια σειρά αρχαίων κειμένων. Τα κείμενα ήδη υπάρχουν αναρτημένα σε μια σειρά προηγούμενων αναγραφών-κειμένων και είναι στην διάθεση του καθενός να τα διαβάσει… Θα συνεχίσω με την σύνδεση του Νεβρώδ-Νimrod και την ταύτιση του με τον Νίνο τον πρώτο Ασσύριο βασιλέα, σύζυγο της Σεμιράμιδος της

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)Alphabetic letter epsilon, entry 1910, line 1 <ἐλαφίαι>· οἱ τῶν ἐλάφων ἀστράγαλοι (Eupol.)<ἐλαφίνης>· νεβρός<ἐλάφιον>· κώνειον*<ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. <ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. APvgn ἀπὸ εἴδους ἑνὸς τῶν κυνηγου-  μένων (Σ 319) <ἐλαφοβοσκός>· εἶδος βοτάνης <ἐλαφογενές>· τῆς ἐλάφου ὁ μυελός <ἔλαφον κεραόν>· ἄῤῥενα. ὁ γὰρ ἄῤῥην ἔχει κέρατα (Γ 24) <ἔλαφος>· νεβρός <ἐλάφου πηρίς>· οὗτος δοκεῖ βρωθεὶς πρὸς συνουσίαν ἁρμόζειν Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο) <Ἑλλοί>· Ἕλληνες οἱ ἐν Δωδώνῃ S καὶ οἱ ἱερεῖς (Π 234 v. l.) <ἐλλόμενα>· περικλειόμενα

Στην Ελληνική ανθολογία  όπως ονομάζεται από τους μελετητές  όπου υπάρχουν καταγεγγραμμένα επιγραμμάτα και ποιημάτα αρχαίων κλασσικών Ελλήνων και βυζαντινών ποιητών από τον 7ο π.Χ. μέχρι τον 10ο ή και το 12ο μ.Χ. αιώνα και σ’ έναν Αδέσποτο Ύμνο του Διονύσου, διάβαζουμε δύο επίθετα του που θα μας απασχολήσουν στην παρακάτω ανάρτηση. Νεβρωδέας και Νεβριδόπεπλος –δίδω ολόκληρο τον ύμνο παρακάτω : Anthologia Graeca, Anthologia GraecaBook 9, epigram 524, line 14 Αδέσποτον

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges page 391, line 15  <Εὔϊος> καὶ <εὔσιος>: Ὁ Διόνυσος· καὶ τὸ εἰς αὐτὸν ἐπίφθεγμα, Εὖσοι καὶ Εὖοἱ, κατὰ Λάκωνας· Δωρικῇ γὰρ διαλέκτῳ μεταγενεστέρᾳ κατ’ ἔνδειαν τοῦ σ φασὶ γεγενῆσθαι εὔϊος· καὶ Εὖοἱ καὶ Εὐάν. Commentaria In Dionysii Thracis Artem Grammaticam, Scholia Marciana (partim excerpta ex Heliodoro, Tryphone, Diomede, Stephano, Georgio Choerobosco, Gregorio Corint Page 433, line 34 Καὶ πάλιν θειασμοῦ λέγεται ἐπιρρήματα, ἃ θειάζοντές τινες καὶ κά- τοχοι τῷ Διονύσῳ γινόμενοι, τουτέστιν ἐμφορούμενοι ὑπὸ <σφοδροῦ> τινος πνεύματος, ἐπιφθέγγονται καὶ λέγουσιν εὔἁν εὐοἵ· ταῦτα οὖν  ἐστι τοῦ Διονύσου, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μανίας ἐστὶ ποιητής, καὶ ταῦτα