2014

Οι  λεξάριθμοι  που δόθηκαν σε προηγούμενο κείμενο είναι ενδεικτικοί. Όμως είναι προφανές των σχέσεων που διέπουν τα ονόματα που αναλύονται- δίδονται και πως οι ιστορίες και οι μύθοι των προγόνων μας είναι όχι μόνο αληθινά και μαθηματικά δομημένοι αλλά περιέχουν και δίδουν σ΄ ένα μόνο όνομα ολόκληρη την ιστορία αλλά και τη «μύηση» που προκύπτει από τον […]

Επι+οπτεύω = επί +οπτεύω ή οπιτεύω : εποπτεία, επόπτης, Επωπάω (ιο>ωψ) κλπ Επωπεύς (μυθ.). Με αυτό το όνομα αναφέρο­νται: Γιος του Αλωέα και εγγονός του Ηλίου (Παυσ. «Κορινθιακά», Α’, 1)   Μαραθῶνα δὲ ὕστερον τὸν Ἐπωπέως τοῦἈλωέως τοῦἩλίου φεύγοντα ἀνομίαν καὶ ὕβριν τοῦ πατρὸς ἐς τὰ παραθαλάσσια μετοικῆσαι τῆς Ἀττικῆς, ἀποθανόντος δὲ Ἐπωπέως ἀφικόμενον ἐς Πελοπόννησον καὶ τὴν ἀρχὴν διανείμαντα τοῖς παισὶν αὐτὸν ἐς τὴν Ἀττικὴν αὖθις ἀναχωρῆσαι, καὶ ἀπὸ μὲν Σικυῶνος τὴν Ἀσωπίαν, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τὴν Ἐφυραίαν μετονομασθῆναι. περὶ δὲ τῆς Ἡλίου βασιλείας εἰς

Εκτός από τον τον Αθήναιο τον Ναυκρατίτη και ο Κλαύδιος Αἰλιανός ὁ «μελίγλωσσος», ἀρχιερεὺς καὶ σοφιστής,  στο έργο του «Περὶ Ζῴων Ἰδιότητος» ή «περί της φύσης των ζώων» αναφέρει την ίδια πάνω-κάτω, ιστορία του Πομπίλου και του Επωπέα, δείτε την στο κείμενο που ακολουθεί:  Claudius Aelianus Soph., De natura animaliumBook 15, section 23, line 5  Τὸν ἰχθὺν τὸν πομπίλον οὐ μόνον Ποσειδῶνος λέγουσιν ἱερὸν εἶναι, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ θεῶν φίλον. ἁλιέα γοῦν τινα ἐν τοῖς ἄνω τοῦ χρόνου τιμωρίαν ὑποσχεῖν τῷδε τῷ ἰχθύι. καὶ τὸ μὲν ὄνομα ἦν ὡς λόγος τοῦ ἁλιέως Ἐπωπεύς, ἦν δὲ ἐξ Ἰκάρου τῆς νήσου, καὶ υἱὸς αὐτῷ ἦν. ἀθηρίας οὖν ποτε γενομένης ἰχθύων, ἀνήγαγε τὸν βόλον μόνους

Πομπίλος εκ του Πέμπω ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ 1. στέλνω, στέλνω μακριά, αποστέλλω |με αιτ. και δοτ. |με αιτ. και εμπρόθετο προσδιορισμό |με αιτ. και μτχ. 2. στέλνω μήνυμα, στέλνω για να ειδοποιήσω ή να πληροφορήσω, αποστέλλω μια αγγελία ή μια συμβουλή |στέλνω για να πω, στέλνω διαταγή |στέλνω ως δώρο, στέλνω χάρισμα, δίνω ως εφόδια ταξιδιού 3. αποπέμπω, κάνω ή αφήνω κπ. ή κτ. να

Τα περί ιερών ιχθύων όμως δεν σταματούν στον Ανθία, ή στον Γλαύκο  που είδαμε στα μέχρι τώρα κείμενα. Στον Αθήναιο και στους Δειπνοσοφιστές αναφέρονται ως ιεροί και άλλοι ιχθύες, όπως τα δελφίνια αλλά και οι πομπίλοι. Athenaeus Soph., DeipnosophistaeBook 7, Kaibel paragraph 18, line 4  τίς δ’ ἐστὶν ὁ καλούμενος ἱερὸς ἰχθύς; ὁ μὲν τὴν Τελχινιακὴν ἱστορίαν συνθείς, εἴτ’ Ἐπιμενίδης (p. 233 K) ἐστὶν ὁ Κρὴς ἢ Τηλεκλείδης εἴτ’ ἄλλος τις, ἱερούς φησιν

Εκτος από την τέχνη του Γλαύκου, το θέμα της αθανασίας ή της αφθαρσίας του Γλαύκου – ως ενός εκ των ιερών ιχθύων που εξετάζουμε- είναι αυτό που αναφέρετε συχνότερα στα περισσότερα κείμενα. Είδαμε κατά τον Αλέξανδρο τον Αιτωλό στο ποίημα του που ονομάζεται  «Αλιείς»  ότι γευόμενος ένα βοτάνι έπεσε στην θάλασσα, ενώ την μαντική τέχνη του την μετέδωσε

Κάποιες άλλες εκδοχές μιλούν για την μοναδική τέχνη του Γλαύκου του Χίου ή του Σάμιου καθώς είναι  αυτός που βρήκε την κόλληση του σιδήρου, ένα τεχνίτης Γλαύκος που γνωρίζει το σίδηρο την επεξεργασία του και την κατεργασία του. Η αρχαιότατη ανακάλυψη της κατεργασίας του σιδήρου ανήκει στους Έλληνες. Michael Apostolius Paroemiogr., Collectio paroemiarumCenturia 5, section 49, line 1  <Γλαύκου τέχνη:> ἐπὶ τῶν μὴ ῥᾳδίως κατεργαζομένων. ἢ ἐπὶ τῶν

Συνεχίζοντας την αναζήτηση για την ιστορία και τις περιπέτειες του Γλαύκου/Μελικέρτη/Παλαίμωνα περνάμε και στους «Δειπνοσοφιστές»   Athenaeus Soph., DeipnosophistaeBook 7, Kaibel paragraph 48, line 13 Πόσσις δ’ ὁ Μάγνης ἐν τρίτῳ Ἀμαζονίδος τῆς Ἀργοῦςφησιδημιουργὸνγενέ– σθαιτὸνΓλαῦκονκαὶκυβερνῶντααὐτήν, ὅτε Ἰάσων μετὰ τῶν Τυρρηνῶν ἐμάχετο, μόνον ἄτρωτον γενέσθαι ἐν τῇ ναυμαχίᾳ· κατὰ δὲ Διὸς βούλησιν ἐν τῷ τῆς θαλάσσης βυθῷ φανῆναι καὶ οὕτως γενέσθαι θαλάτ- τιον δαίμονα ὑπὸ μόνου τε Ἰάσονος θεωρηθῆναι. Νικάνωρ δὲ ὁ Κυρηναῖος ἐν Μετονομασίαις τὸν Μελικέρτην φησὶ Γλαῦκον μετονομασθῆναι. ἱστορεῖδὲ περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ Αἰτωλὸς Ἀλέξανδρος ἐν τῷ   ἐπιγραφομένῳ Ἁλιεῖ (p. 238 M), ὡς ὅτι

Phrynichus Attic., Praeparatio sophistica (epitome)Page 6, line 2 <ἀνθρωποειδὲς θηρίον, ὕδατι συζῶν>: ἐπὶ τοῦ Γλαύ-κου <τοῦ> ἀναφανέντος ἐκ τῆς θαλάσσης. Ο Γλαύκος όμως θεωρείτε ότι είναι η άλλη ονομασία του Παλαίμονος/ Μελικέρτη υιού της Ινούς ή Λευκοθέας. Η Ινώ/Λευκοθέα λατρεύεται σε διάφορες περιοχές  της Ελλάδος νησιωτικές κυρίως δες και Υδριάδα Ινώ Στα Μέγαρα υπήρχε και ιερό της Λευκοθέας με λίθινο θριγκό. Οι Μεγαρείς έλεγαν ότι αυτοί πρώτοι ονόμασαν την Ινώ- Λευκοθέα

Η ερμηνεία του ονόματος του Γλαύκου σημαίνει τον λευκό, ισχυρό ή φοβερό κατά τον Ησύχιο τον Αλεξανδρικό  στο έργο του Γλῶσσαι Ελληνικό λεξικό 5ος αιώνας μ.Χ.   <γλαυκή>· ἰσχυρά. φοβερά. λευκή (Π 34) <γλαυκία ἢ γλαύκιον>· βοτάνη τις – Γλαύκιο <γλαυκίζειν>· ἀμβλυωπεῖν <γλαυκιόων>· καταπληκτικός, ἔμπυρον καὶ φοβερὸν βλέπων *<γλαυκός>· λευκός vgAS     <γλαυκοφόρβιδας>· ἵππους εὐγενεστάτας <γλαυκῶπις>· φοβερὰ ἐν τῷ ὁρᾶσθαι. λαμπρόφθαλμος. *εὐόφθαλμος (Α 206 ..) gAS *<γλαῦξ>· νυκτόβαϋς. πετεινὸν

Όμως ο ‘Ανθιος ή ο Άνθη/ας  θεωρείται παιδί- απόγονος του Ποσειδώνος και  της Αλκυόνης κόρης του Ατλαντος κατά μια εκδοχή…μάλιστα ταυτίζεται σε πολλές περιπτώσεις με τον Γλαύκο. Είναι αυτος που εχει δώσει το όνομά του στην πόλη Ανθηδών. Ενώ η δεύτερη εκδοχή μιλά για την νύμφη Ανθηδόνα. Η Άνθηδών είναι Βοιωτική πόλη,  βρισκόταν  επί του Ευβοϊκού κόλπου στους πρόποδες τοΰ Μεσσαπίου, είχε

Ανθίας καλλίχθυς η ονομασία του ψαριού. Τον ανθία ονομάζουν και  ιερό ιχθύ. Άλλες ονομασίες του ψαριού λάβρος ανθίας ή χάννος ή αυλωπίας  ή ιερός ιχθύς, ή καλλίχθυς,  δηλαδή ο ωραίος ή έ/όμορφος ιχθύς. Ονομάζεται και καλλιώνυμος ή καλόγνωμος. ‘Οπου λάβρος ο σφοδρός, ο ορμητικός, ο βιαιος, ο καταιγιστικός, ο ατίθασος, ο αχαλίνωτος, ο αδηφάγος κλπ, ενώ ο αυλωπίας είναι αυτός που έχει