Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – ὦμαι)
Alphabetic entry mu, page 387, line 38
<Μενδήσιος>, μένδος ἐλέγετο παρ’ Αἰγυπτίοις ὁ τράγος,
ἐκ τοῦ μένδος, μένδητος, μενδήτιος καὶ μενδήσιος· ἢ ὅτι
τοπικόν ἐστι, ὡς θαλάσσιος, οὐράνιος.
<Μέλας>, εἰς τὸ λάας.
Etymologicum Gudianum, Etymologicum Gudianum (ζείδωρος – ὦμαι)
Alphabetic entry pi, page 458, line 25
πέλειαν δὲ ἄλλοι φασὶ
περιστερᾶς εἶδος, οἷον φάσσαν· ἐτυμολογεῖται παρὰ τὸ
πέλαν ὃ σημαίνει τὸ μέλας· πέλειαι περιστεραὶ λέγον-
ται καὶ μαντεῖαι.

Etymologicum Gudianum, Additamenta in Etymologicum Gudianum (ἀάλιον – ζειαί) (e codd. Vat. Barber. gr. 70 [olim Barber. I 70] + Pari
Alphabetic entry alpha, page 43, line 22
Αἰθάλη>· παρὰ τὸ αἴθω, ὅἐστι καίω. αἰθάλη δέ ἐστι σπ⌊οδὸς τοῦ πυρός⌋.
<Αἰθάλη>· παρὰ τὸ αἴθω, τὸ καίω…
⌊<Αἰθιοπία> <Ps. 67, 32>· παρὰ τὸ Αἰθίοψ· τοῦτο παρὰ τὸ αἴθω, τὸ καίω.⌋
<Αἰθίοψ>·ὁ μέλας· οἱονεὶὁ εἰςὄψινὢν θείας δόξης, ἣνὀπτάνεται <ἐντὸς>
τοῦἐνἘδὲμ ⟦παραδείσου. τὴν⟧ δὲ διαγωγὴν καὶ τὴν πολιτείαν τῶν Βραγμάνων
κέκτηται, οἵτινές εἰσιν οἱ ἅγιοι μάκαρες· οὐδὲν ὑπάρχει αὐτοῖς ⟦πρὸς διαγωγήν⟧,
ἀλλὰ οὐρανὸς σκέπη, στρωμνὴ ὕλη, τράπεζα ἡ γῆ, ἀκρόδρυα εἰς βρῶσιν αὐτοῖς,
καὶ τρυφὴ ⟦εὐχαὶ καὶ ὕμνοι⟧ ⌊εἰς θεὸν γινόμενοι. ὁ αὐτὸς Αἰθίοψ
περ⌋ισσόχειλος, χαλαστόδοντος, εὐρωστόψυχος, τολμηρὸς ⌊ἐν ψύχει, δειλὸς ἐν καύ-
ματι, ἀνεπιθύμητος πόλ⌋εων, ἐπιθυμητὸς δὲ μᾶλλον καθεύδειν ἐν τῇ ἰδίᾳ γαίᾳ
⌊καὶ ἀπολαύειν τῶν αὐτῆς παγκοσμίων ἀρωμ⌋άτων.
<Αἰθίοψ>· οὐχ, ὥς τινες, παρὰ τὸ⌊ἔχειν τὴνὄπα μελανήν, ὃ σημαίνει τὴν
φωνὴνἢ τὸνὀφθαλμόν·ἀλλ‘ ὁἔχων τὴνὄψιν καυστικήν. καὶ γράφεται διὰ
τοῦ <ο> μικροῦ⌋.
{Ὁμήρου} <Αἴθουσαι> <θ 57>· αἱ ὑπὸ τοῦ ἡλίου καταυγαζόμεναι στοαί· παρὰ τὸ
αἴθεσθαι, ὅ ἐστι καίεσθαι καὶ φλέ⟦γεσθαι⟧.
⌊<Αἴθριος>. ἔξω, ὑπὸ τὸν αἰθέρα ἤτοι ἀέρα.⌋
Etymologicum Symeonis, Etymologicum Symeonis (α – ἁμωσγέπως)
Volume 1, page 136, line 15
<αἰθάλειος>· τὰ ἀπὸ τῶν εἰς <λος> βαρυτόνων ὑπὲρ δύο
συλλαβὰς ὄντων μὴ ἐθνικὰ διὰ τῆς <ει> διφθόγγου γράφονται· αἰόλος,
ὁ κατάστικτος, αἰόλειος, ὁ ποικίλος· αἴθαλος αἰθάλειος, σημαίνει
δὲ τὸν καπνόν….
<αἶθος> (Eur. Rhes. 990?)· ἰστέον, ὅτι αἶθος ἐστὶν ὁ
καίων· παρὰ τὸ αἴθω, τὸ καίω, αἰθός δὲ ὁ καιόμενος. οὕτω Φιλό-
ξενος εἰς τὸ Ῥηματικόν Z68. Et. gen. 188.
<αἰθύσσειν> (Soph. Fr. 542)· ἀνασείειν, ἀνακαίειν
<αἴθω>· τὸ καίω· ἐκ τοῦ δαίω, τὸ καίω, ὑπερβιβασμῷ
αἴδω καὶ τροπῇ τοῦ <δ> εἰς <θ> αἴθω. ἐκ δὲ τοῦ αἴθω γίνεται αἰθός,
ὁ μέγας ἢ μέλας. καὶ αἴθων (Soph. Ai. 222 teste Eust. 357, 14)
ἀνδρεῖος ἢ πολεμικός c 220 Z91. Et. gen. p. 136, 4.
<αἴθινα>· τὰ εὔκαυστα καὶ καύσιμα ξύλα. Et. gen. p.
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia recentiora)
Play Pr, hypothesis-verse of play 428bis, line 14
βοᾷ δὲ καὶ στενάζει διὰ τοῦτο
ἡ θάλασσα καὶ ὁ βυθὸς καὶ ὁ μέλας τόπος τοῦ Ἅιδου ὑποβρέμει καὶ
ὑποστενάζει, ἢ μετὰ στεναγμοῦ ἦχον ἐμφέρει.
Ενώ υπάρχουν αναφορές για τον ναό του Διονύσου του Μελαναιγίδος, του Διονύσου εκείνου που φέρει ή κρατά την Μαύρη ΑΙΓΙΔΑ ή φέρει την μαύρη κατ-ΑΙΓΙΔΑ …
Απατούρια/ Απατουρία είναι η ανάλογη τελετή των Αθηναίων στην οποία εορτάζεται ο προστάτη-θεού της φρατρίας, συνήθως ο Δία Φρατρίου ή της Αθηνάς Φρατρίας καθώς και ο Μελαναιγὶς Διόνυσος.
Θεωρείτε ότι είναι η εορτή εισόδου των νέων εφήβων στην φρατρία… Εορτάζεται από τις 27-29 Πυανεψιώνος (12-14 Νοεμβρίου) όπου γράφονται τα παιδιά τους στα μητρώα…Η εορτή των νέων κλάδων/υιών με την αιγίδα του Διονύσου, ενώ θεωρούσαν ότι μέχρι τότε οι παίδες δεν είχαν πατέρα – Α-πάτορες και τώρα αποκτούν αφού έχουν δηλωθεί και αναγνωριστεί και επίσημα πλέον , από τους γονείς-πατέρες τους, ως γνήσια τέκνα τους στην φρατρία !!!
Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 118, line 55
Καὶ <ἀπατουρία>, ἑορτὴ ἐπιτελουμένη
τῷ Διονύσῳ τῷ πυανεψιῶνι [μηνί·] ἢ ἐπειδὴ ἐν ταύτῃ
τῇ ἑορτῇ τοὺς γεννωμένους ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ
παῖδας τότε ἐνέγραφον ὀμνύντες οἱ πατέρες, ἦ μὴν
Ἀθηναίους ἐξ αὐτῶν Ἀθηναίων· ἐδόκουν τε οἱ παῖδες
πρὸ τούτου ἀπάτορες ὄντες, τότε πατέρας ἔχειν.
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter alpha, entry 5842, line 1
<Ἀπατούρια>· ἑορτὴ Ἀθήνησιν ἐπὶ ἡμέρας τέσσαρας, ὧν ἡ
πρώτη <δορπία> καλεῖται, ἡ δευτέρα <ἀνάῤῥυσις>, ἡ τρίτη
<κουρεῶτις>, ἡ τετάρτη <ἐπίβδα>
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 2, chapter 35, section 1, line 2
τὸ δὲ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει. πλη-
σίον δὲ αὐτοῦ Διονύσου ναὸς Μελαναίγιδος· τούτῳ
μουσικῆς ἀγῶνα κατὰ ἔτος ἕκαστον ἄγουσι, καὶ ἁμίλλης
κολύμβου καὶ πλοίων τιθέασιν ἆθλα·
( μέλαιναν αἰγίδα φοροῦσα. )
Suda, Lexicon
Alphabetic letter mu, entry 451, line 3
Μελαναιγὶς Διόνυσος.> καὶ ζήτει ἐν τῷ Ἀπατούρια.
<Μέλαν:> τὸ ἀντιδιαιρούμενον τῷ λευκῷ χρώματι· καὶ ἰδίως, ᾧ
γράφομεν. μέλαν δέ ἐστι χρῶμα συγκριτικὸν ὄψεως, λευκὸν δὲ χρῶμα
διακριτικὸν ὄψεως. καὶ <Μελαναιγίδα Διόνυσον> ἱδρύσαντο ἐκ
τοιαύτης αἰτίας. αἱ τοῦ Ἐλευθῆρος θυγατέρες θεασάμεναι φάσμα τοῦ
Διονύσου ἔχον μελάνην αἰγίδα ἐμέμψαντο· ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἐξέμηνεν
αὐτάς. μετὰ ταῦτα ὁ Ἐλευθὴρ ἔλαβε χρησμὸν ἐπὶ παύσει τῆς μανίας
τιμῆσαι Μελαναιγίδα Διόνυσον.
Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus rhetoribus et sapientibus multis (Σ<b>) (recensio aucta e cod. Co
Alphabetic entry alpha, page 113, line 15
ἐκ δὲ τούτου ἥ τε ἑορτὴ Ἀπατούρια
καὶ Διονύσου Μελαναιγίδος [ἐδομ]ήσαντο βωμόν.

Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia vetera)
Play Th, hypothesis-epigram-scholion 699k, line 1
μελαναιγὶς] ἡ τὴν μέλαιναν καὶ φοβερὰν αἰγίδαἔχουσα. ADNaP
μελαναιγὶς] θανατηρά. BH
μελαναιγὶς] μέλαιναν αἰγίδα φοροῦσα. CQθT
μελαναιγὶς] ἡ μελαίνας καταιγίδαςἐμποιοῦσα. Ξa
Scholia In Aeschylum, Scholia in Aeschylum (scholia vetera)
Play Th, hypothesis-epigram-scholion 700c, line 4
θT ἡμέτερον· + οὐ χρὴ πρὸς τὸ <εἶσι> τὸ <δόμον> συντάσσειν καὶ σμι-
κρύνειν τὸ μον – οὐ γὰρ ἁρμόζει τῷ μέτρῳ οὕτως – , ἀλλὰ πρὸς τὸ <Ἐριν-
νὺς> καὶ μεγεθύνειν καὶ συντάσσειν οὕτως· ἡ Ἐριννὺς γὰρ τῶν δόμων ἡ
μελαναιγὶς οὐκ εἶσι καὶ ἐπελεύσεταί τινι, ὅταν δέχωνται οἱ θεοὶ θυσίαν ἐκ
χειρῶν αὐτοῦ.
Michael Apostolius Paroemiogr., Collectio paroemiarum
Centuria 3, section 31, line 17
ἐκ δὲ τούτου ἥ τε ἑορτὴ Ἀπα-
τούρια καὶ Διονύσου Μελαναιγίδος βωμὸν ἐδομήσαντο.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter mu, entry 451, line 3
καὶ <Μελαναιγίδα Διόνυσον> ἱδρύσαντο ἐκ τοιαύτης αἰτίας.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter mu, entry 451, line 7
μετὰ ταῦτα ὁ Ἐλευθὴρ ἔλαβε χρησμὸν ἐπὶ παύσει τῆς μανίας
τιμῆσαι Μελαναιγίδα Διόνυσον.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter alpha, entry 2940, line 14
ἐκ δὲ τούτου ἥ τε ἑορτὴ Ἀπατούρια, καὶ Διονύσου Μελαναιγίδος
ἐδομήσαντο.
Συνεχίζετε