«Μια ξενάγηση στο Μουσείο της Βέροιας και της Βεργίνας αλλά και σε άλλους τόπους μακρινούς και παράξενους μέσα από τους μύθους. Ένα μυθολογικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που βασίζεται σε αληθινά όμως αρχαιολογικά ευρήματα και αναφορές ιστορικών κείμενων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η ιστορία της Μέδουσας-Γοργόνας με την δική της οπτική και αφήγηση. Ένα […]
Βεργόνα της Βέροιας η γοργόνα Read More »
Η σύνδεση των Σιβυλλων και των Βάκχων (Βάκχιδων) και δύο ονόματα Βάκις και Σίβυλλα συναντώνται σπάνια στα κείμενα και είναι τόσο στενά συνδεδεμένα, καθώς και στις δυο περιπτώσεως είναι γυναίκες που εν μέσω έκστασης προφητεύουν τα μελλούμενα. Ο κατάλογος των μάντεων κλίνει με μια ιστορική φιγούρα που ερμήνευε σωστά τους χρησμούς. Callimachus Philol., Iambi Fragment
εἰμὶ δ' ἐγὼ μέσση τε θεῶν, εἰποῦσα, μέσση τε ἀνθρώπων Read More »
Οι Σίβυλλες ήταν γυναίκες οι οποίες, όπως η Κασσάνδρα ή η Δελφική Πυθία, προφήτευαν σε κατάσταση καταληψίας. Δέκα τοποθεσίες στο χώρο της Μεσογείου είναι γνωστές ως κατοικίες των Σιβυλλών, αν και αρχικά φαίνεται ότι ήταν μόνο μία. Η Σίβυλλα της Κύμης είναι γνωστή από το 6ο βιβλίο της Αινειάδας του Βιργίλιου, και ο εκστατικός
Σίβυλλα Δελφίς, ἣν καὶ Ἄρτεμιν προσηγόρευσαν Read More »
Για την ένθεον μαντική, η ευαίσθητη γυναικεία ψυχή φαινόταν πιο επιδεκτική θείας επιρροής.Άλλωστε η αληθινή μαντική επιτυγχάνεται με τον “ενθουσιασμό” όπως είπαμε σε προηγούμενο κείμενο, από την παρουσία δηλαδή του Θεού μέσα στην ψυχή της προφήτιδος- ιέρειας που δέχεται κάποια θεότητα της αποκάλυψης. Ας μην ξεχνούμε ότι γύρω από την θεά Μεγάλη Μητέρα -Παμμήτειρα Γαία
πολλά της θείας κατοκωχής είδη και πολλαχώς η θεία επίπνοια Read More »
Το μαντείο των Δελφών ήταν το πιο γνωστό ίδρυμα αυτού του είδους στην αρχαία Ελλάδα, και θα ήταν χρήσιμο να ασχοληθούμε αρχικά μ’ αυτό σε ότι αφορά την μαντεία και τις Πυθίες του ως μάντεις. Φαινόμενα, όπως η προφητεία, η έκσταση, ο ενθουσιασμός, η κρυπταισθησία, η υπνωτική καταληψία και η γλωσσολαλία (το να μιλάς άγνωστες γλώσσες) μπορούν
προφητεύουσιν ανάγκη γίγνεσθαι τον ενθουσιασμόν Read More »
Ο ομφαλός είναι ένα βασικό σημείο ενώσεως, συνέχειας και δημιουργίας της νέας ζωής, του παιδιού ή του θηλαστικού ζώου – όχι μόνο με την μητέρα του αλλά αποτελεί και τη συνεχιζόμενη γραμμή – ένωση με όλους τους προγόνους του. Η δημιουργία και η αναγέννηση της ζωή δια μέσω της μητέρας, ως συνέχεια με την μητέρα της μητέρας
ὁ δ' ὀμφαλὸς τάφος ἐστὶν Διονύσου Read More »
Η σύνδεση της Κρήτης με τους Δελφούς δεν σταματά μόνο στον ναό που έχει κατασκευαστεί από τον Πτερά, και μας δίνει την σύνδεση με τα Άπτερα της Κρήτης, ούτε διαμέσου των πρώτων Κρητών ιερέων και των Μελισσών ιερειών- Πυθίων. Από τον Παυσανία είδαμε ότι ο δεύτερος ναός των Δελφών έγινε από μέλισσες και κερί μελισσών
μέσον τῆς γῆς κεῖται, ἐν ᾗ οἱ Δελφοί Read More »
Στον Ομηρικό ύμνο προς τον Πύθειο Απόλλωνα θα δούμε την σύνδεση με τους Μινωϊτες Κρήτες που θα ιερουργήσουν για πρώτη φορά στον ναό των Δελφών, φερμένοι από τον ίδιο τον Απόλλωνα στον ιερό τόπο. Οι Δελφοί φαίνεται να είναι πρώτος σταθμός μετοικεσίας, και η ανεύρεση του Μαντείου από προσωπικότητα κρητικής προέλευσης ερμηνεύεται ως μαρτυρία εποικισμού των Δελφών
ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων Read More »
Ως μαντεία θεωρούνται οι αρχαίοι ιεροί χώροι ή ιερά όπου επιστεύετο ότι υπό ιερέων ή ιερειών ή τη συνεργασία τούτων, αποκαλύπτετε η φωνή του θεού εις ον όπου το ιερόν ήτο αφιερωμένο, και αι βουλαί αυτού περί τίνος ζητήματος ενδιαφέροντος τον ερωτώντα. Εστηρίζετο δε η πίστις αυτή εις την γενικώς κρατούσαν πεποίθηση ότι οι θεοί
δὲ γυναικῶν μαντείαν ἀνήκει μόνων Read More »
Και στον ύμνο του Καλλίμαχου προς τον Απόλλωνα διαβάζουμε για την ιέρεια του τη Δηώ. Δηοῖ δ᾽ οὐκ ἀπὸ παντὸς ὕδωρ φορέουσι μέλισσαι,ἀλλ᾽ ἥτις καθαρή τε καὶ ἀχράαντος ἀνέρπειπίδακος ἐξ ἱερῆς ὀλίγη λιβὰς ἄκρον ἄωτον.» Για τη Δηώ (τοῦ δήω, ὃ σημαίνει τὸ εὑρίσκω και υποκοριστικό της γής και της Δήμητρας ή παρα του δαίω τὸ μερίζω
τῆς Δελφικῆς ἱερείας· φησὶ δὲ τῆς Πυθῶνος Read More »
