kotsalou

 Ερμηνεύοντας παραπάνω το αίνιγμα του Σαμψών υπάρχει μια παράμετρος που δεν έχει αναφερθεί … οι συγγενείς της γυναίκας του την πιέζουν να μάθει από τον συζυγό της την λύση του αινίγματος… Κατά την τετάρτην ημέραν είπαν εις την γυναίκα του Σαμψών· “κύτταξε να ξεγελάσης τον άνδρα σου, δια να σου αναγγείλη την λύσιν του αινίγματος. […]

Αντίστοιχη περίπτωση που μοιάζει με βουγονία εμφανίζεται και στην ιστορία του Σαμψών στην Παλαιά Διαθήκη στους Κριτές  14,8 Πριν από τη γέννησή του Σαμψών υπάρχει χρησμός όπου:«σίδηρος ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ οὐκ ἀναβήσεται, ὅτι ναζὶρ Θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ τῆς κοιλίας, καὶ αὐτὸς ἄρξεται σῶσαι τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς Φυλιστιΐμ» Δηλαδή ο Σαμψών απαγορεύεται

Από τις ιστορίες και τους μύθους που έχουν καταγραφεί για τον Αρισταίο, μέσα από διαφορετικά κείμενα και συγγραφείς, έχουμε και την πρώτη καταγραφή της βουγονίας (βους+γονή ) μαθαίνουμε έτσι μ’ έναν ασυνήθιστο τρόπο την δημιουργία μελισσιού. Μια προσπάθεια να δωθεί εξήγηση για το πώς δημιουργείτε  το μελίσσι κατά την πρωτόγονη  σκέψη των προγόνων μας. Ο

Οι ιστορίες με τον Αριστέα συνεχίζονται και έτσι όπως μας τις δίνουν οι συγγραφείς, συμπληρώνοντας ο ένας τις ιστορίες του άλλου μπορούμε να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της προσφοράς ενός εκ των «εφευρετών» προγόνων μας του Άριστου…που κατάφερε να ξεπεράσει την θνητή του φύση και έμεινε στην μνήμη των συνανθρώπων του και μνημονεύτηκε με τις

Αναλύοντας περισσότερο την έννοια του Νόμιου βρίσκουμε με το επίθετο και την ιδιότητα αυτή να καλούνται και ο Δίας και το Απόλλων, ο Βάκχος/Διόνυσος και ο Ερμής. Pseudo-Archytas Phil., FragmentaPage 35, line 27  τὸν νόμον ὦν ἐν τοῖς ἄθεσι καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασι τῶν πολιτῶν ἐγχρῴζεσθαι δεῖ· τοὺς γὰρ πολίτας αὐταρκέας θήσει καὶ διανεμεῖ τὸ κατ’ ἀξίαν

Ο πρωτεργάτης και ο διδάξας την μελισσοκομία στην αρχαία εποχή θεωρείται ο Αρισταίος. Εκείνος πρωτοδίδαξε συγχρόνως  την  μελισσοκομία και την γαλακτοκομία αλλά και την ελαιουργία αλλα και την κτηνοτροφία στους ανθρώπους.  Γιός του Απόλλωνος και της Κυρήνης – θυγατέρας του Πηνειού- την οποία ο Φοίβος ερωτεύτηκε και την μετέφερε στην Λιβύη. Εκεί γεννήθηκε ο υιός τους Αρισταίος…

Οι άγριες ή οικόσιτες μέλισσες (Apis mellifera) εκτιμήθηκαν για το μέλι τους, το κύριο γλυκαντικό για πολλά τρόφιμα. Οι αρχαίες Αιγυπτιακές μέλισσες μπορεί να ήταν περισσότερες επιθετικές από την ιταλική μέλισσα, η οποία έχει γίνει η κυρίαρχη στη σύγχρονη εποχή.   Η γεωργική, διατροφική και φαρμακευτική αξία της μέλισσας καθώς το μέλι της ήταν γνωστό  στην Αίγυπτο από την προ-δυναστική περίοδο. Στα προηγούμενα κειμενα έδωσα αναφορές που επιβεβαιώνουν τη σημασία των μελισσών στην αιγυπτιακή μυθολογία, μια μυθολογία που περιέχει αμέτρητες αναφορές στη μέλισσα· συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησης ότι οι μέλισσες ήταν τα δάκρυα του θεού Ηλίου ή θεού του Αννού ή της Ηλιούπολης, του θεού που γνωρίζουμε με το όνομα Ρα σε μαγικό πάπυρο υπάρχει η παρακάτω αναφορά : “Ο Θεός Re έκλαψε και τα δάκρυα από τα μάτια του έπεσαν στο έδαφος και μετατράπηκαν σε μέλισσα. Η μέλισσα έκανε την κηρήθρα

Αφού είδαμε -σε μια συνοπτική αναφορά των προηγούμενων κειμένων – την σύνδεση της Ρέας με τις τροφούς του Διός, τη σύνδεση των ιερειών-μελισσών με τις ιέρειες της Δήμητρας αλλά και της Αρτέμιδος ας περάσουμε σε περισσότερες και πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες για την Μέλισσα. Σε παλαιότερα κείμενα μελετήσαμε την αρσενική πλευρά της μέλισσας – τους Εσσήνες.

Σύνοψη παλαιότερων κειμένων για να επανέλθει νόημα στο κείμενο και να επιστρέψει η άκρη του νήματος στα χέρια μου. Σε προηγούμενα κείμενα είδαμε τον μύθο και τη σχέση  του Μελισσέα με τις τροφούς του Διός και τις ιέρειες της Ρέας -Μέλισσες  καθώς και συνδέσεις με τις Άρκτους αλλά και την Αρτέμιδα καθώς και την σχέση των

  Εις μνήμην Παύλου Κυράγγελου                                                                                                  που πάντα