Blog

Ξεκινώ  την σημερινή ανάρτηση με τον ορφικό  ύμνος της Λητούς για να περάσουμε σε  περισσότερα ετυμολογικά στοιχεία. Ορφικός ύμνος Λητούς (θυμίαμα σμύρναν) Λητὼ κυανόπεπλε, θεὰ διδυματόκε, σεμνή, Κοιαντίς, μεγάθυμε, πολυλλίστη βασίλεια, εὔτεκνον Ζηνὸς γονίμην ὠδῖνα λαχοῦσα, γειναμένη Φοῖβόν τε καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν, τὴν μὲν ἐν Ὀρτυγίηι, τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι, κλῦθι, θεὰ δέσποινα, καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν᾽ ἐπὶ πάνθειον τελετὴν τέλος ἡδὺ φέρουσα. Ω Λητώ με τα γαλάζια πέπλα, συ ή θεά […]

Η σύνδεση των Ναίων θεών και των Θεαινών με την Δωδώνη και την Δήλο καθώς και με την Αίγυπτο μέσω κοινών αρχαίων λατρειών παρουσιάσθηκε στα προηγούμενα κείμενα. Ο Ζεύς ως Πελασγικός/Πελαγίσιος και Πελαργικός, Νάϊος και ταυτόχρονα η υπαρξη της Διώνης που λειτουργεί ως κτητικό “αρσενικό” επίθετο της αρχαίας ελληνικής Μητέρας Θεάς της Τηθυδας/ Θέτιδας/ Ρέας/

Mαζί με το Δία, η Θέμις και η Διώνη ως «νάϊοι θεοί», δηλαδή σύνοικοι και σύνναοι του Δία. Ήταν, επομένως, οι δύο θεές οι σπουδαιότερες μετά το Δία, πάρεδροι του θεού, αλλα όπως αποδεικνύετε εκ των κειμένων το ονομα της μιας θεωρειτε  επιθετο προερχόμενο εκ του Διός. Η συζυγος του, όπως παλιότερα λέγαμε ο Γιώργος

Μετα την μικρή παρεμβολή/επαναφορά του θέματος περί του Κατακλυσμού και του Δευκαλίωνα αλλα και του Ε-Νώχου ή Νώε, επιστρέφω στα κείμενα περί της Δωδώνης και του Δίας του  Πελασγικού. Του Θεού που τον χαρακτηρίζουν με επίθετα που του προσδίδουν και  τις ιδιότητες του Νάϊου, του Δωδωναίου, του Πελαγικού, του Φηγωναίου. Κατοικεί μαζί με τις σύνοικες

Το θέμα με τα ιερά των διασωθέντων από τον κατακλυσμό του Δευκαλιωνος δεν σταματά εδώ. Ξαναγύριζουμε στα σημεία /όροι όπου εμφανίστηκαν οι λάρνακκες/Κιβωτοί για να αναφερθούμε και σε κείμενα που δεν ειχα προλάβει να ανεβάσω την προηγούμενη φορά και τα χρωστάω για την πληρέστερη ενημέρωση και την ολοκληρωση του θέματος του Κατακλυσμού καθώς απτετε του

Η σύνδεση του Δευκαλίωνα-Πύρρας και την δημιουργία ανθρώπων από τους δυο τους έχει δοθεί/αναφερθεί και σε προηγούμενα κείμενα περί της Συρίης Θεού κλπ. Στο κείμενο βλέπουμε ότι το ιερό της Ρέας/Ηρας/Δερκετούς/ Σεμιραμιδος  κατά τον Λουκιανό ήταν στη συριακή Ιεράπολις ή Βαμβύκη, όπου υπήρχε ιερό της Θεάς και περιγράφει ως το μέγιστο και το πλουσιότατο στη

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)Alphabetic letter delta, entry 2712, line 1 <δωδεκήις>· τέλειος θυσία, ὁμοίως<Δωδωναῖε>· ἐπίθετον Διός r, ἀπὸ Δωδώνης, διὰ τὸ ἐκεῖ τιμᾶσθαι τὸν θεόν (Π 233)<Δωδωνεύς>· Ζεύς. ὁ αὐτὸς καὶ Νᾶιος Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ ὀρθογραφίαςPart+volume 3,2, page 438, line 2 ναῦς  νάϊος καὶ νήϊος. πρόσκειται «περισπώμενα Ο Ζεύς ως Δωδωνεύς είναι και Νάϊος  ο του πλοίου δηλαδή Εκτός από το Θαλασσαίος,  ο της θαλάσσης και του πλοίου

Pindarus Lyr., FragmentaType of poem Paian, fragment 57*, line 1 ΕΙΣ ΔΙΑ ΔΩΔΩΝΑΙΟΝ Paian.57*.1 Δωδωναῖε μεγασθενές ἀριστότεχνα πάτερ Paian.57*.2 *** Paian.59*.1 … Paian.59*.1 [              ]..εν̣..[   ] [          ]πάτ̣ερ·   (τ)ο]θι⌋?    ].π’ Ἐ̣λλῶν.χρο[ ………..]ες ἑορτ[ά·] κατεβα[ Paian.59*.5 ………..]ν γεδα[..].(.)ν·[ [          ].ε̣υ μ̣αν̣[τ]ή̣ϊον[ [          ]πτυχὶ Τομά̣ρου[ ………….]ς ἁμετέρας ἄπ[ο …….φόρμι]γγι κοινω- Paian.59*.10 ς         ]ν πολυώνυμον· ἔνθεν μὲν̣[|τ]ρ̣ιπ̣όδεσ̣σ̣ί τε καὶ θυσίαισ̣[ |  ] Ο Δίας Δωδωναίος Θαλάσσιος και Πελασγικός στα παραπάνω κείμενα Με

Apollonius Soph., Lexicon HomericumPage 61, line 12 <Δωδωναῖε.> ἐπιθετικῶς ὁ Ζεύς, ἀπὸ Δωδώνης τῆς ἐν Θαλας- σίᾳ, ἐν ᾗ ἱερὸν αὐτοῦ. θᾰλάσσιος θᾰλάσς-ιος, later Att. θᾰλάσς-ττιος, α, ον, also ος, ον E.IT236: (θάλασσα):— ὁ θ. [Ποσειδῶν] Ar.Pl.396; of animals, opp. χερσαῖα, Hdt.2.123, cf. Pl. Euthd.298d, Arist.HA487a26; πεζοί τε καὶ θ. landsmen and seamen, A.Pers.558 (lyr.); θ. ἐκρῖψαί τινα to thro wone into the sea, S.OT1411; θ. νεκρός, of one drowned, Thgn.1229; πλοῖον θ. sea-going vessel, POxy.1288.6 (iv A.D.). Δωδωναίος ο Ζεύς από την Δωδώνη γιατι  το ιερό του είναι εντός της Θάλασσας (Θαλασσας/θαλαττας αλλα μπορει καλλιστα και εντός

Το μαντείο της Δωδώνης με το μαντείο των Δελφών συνδέονται άμεσα, όπως συνδέονται και  με άλλα μαντεία και εκτός του ελληνικού χώρου, με τα μαντεία της Ηλιουπόλεως αλλά και της Λιβύης και του μαντείου της Σιούα. Πραγματικά ένα δίκτυο μαντείων που τα βρίσκουμε μελετώντας τα αρχαία κείμενα. Η σύνδεση που υπάρχει στα κείμενα του Ηρόδοτου –με