Απόλλων

Η σύνδεση των Σιβυλλων και των Βάκχων (Βάκχιδων) και δύο ονόματα Βάκις και Σίβυλλα συναντώνται σπάνια στα κείμενα και είναι τόσο στενά συνδεδεμένα, καθώς και στις δυο περιπτώσεως είναι γυναίκες που εν μέσω έκστασης προφητεύουν τα μελλούμενα. Ο κατάλογος των μάντεων κλίνει με μια ιστορική φιγούρα που ερμήνευε σωστά τους χρησμούς. Callimachus Philol., Iambi Fragment […]

Οι Σίβυλλες ήταν γυναίκες οι οποίες, όπως η Κασσάνδρα ή η Δελφική Πυθία, προφήτευαν σε κατάσταση καταληψίας. Δέκα τοποθεσίες στο χώρο της Μεσογείου είναι γνωστές ως κατοικίες των Σιβυλλών, αν και αρχικά φαίνεται ότι ήταν μόνο μία.   Η Σίβυλλα της Κύμης είναι γνωστή από το 6ο βιβλίο της Αινειάδας του Βιργίλιου, και ο εκστατικός

Το μαντείο των Δελφών ήταν το πιο γνωστό ίδρυμα αυτού του είδους στην αρχαία Ελλάδα, και θα ήταν χρήσιμο να ασχοληθούμε αρχικά μ’ αυτό σε ότι αφορά την μαντεία και τις Πυθίες του ως μάντεις. Φαινόμενα, όπως η προφητεία, η έκσταση, ο ενθουσιασμός, η κρυπταισθησία, η υπνωτική καταληψία και η γλωσσολαλία (το να μιλάς άγνωστες γλώσσες) μπορούν

Ο ομφαλός είναι ένα βασικό σημείο ενώσεως, συνέχειας και δημιουργίας της νέας ζωής,  του παιδιού ή του θηλαστικού ζώου – όχι μόνο με την μητέρα του αλλά αποτελεί και τη  συνεχιζόμενη γραμμή – ένωση με όλους τους προγόνους του. Η δημιουργία και η αναγέννηση της ζωή δια μέσω της μητέρας, ως συνέχεια με την μητέρα της μητέρας

Στον Ομηρικό ύμνο προς τον Πύθειο Απόλλωνα θα δούμε την σύνδεση με τους Μινωϊτες Κρήτες που θα ιερουργήσουν για πρώτη φορά στον ναό των Δελφών, φερμένοι από τον ίδιο τον Απόλλωνα στον ιερό τόπο.  Οι Δελφοί φαίνεται να είναι πρώτος σταθμός μετοικεσίας, και η ανεύρεση του Μαντείου από προσωπικότητα κρητικής προέλευσης ερμηνεύεται ως μαρτυρία εποικισμού των Δελφών

Ως μαντεία θεωρούνται οι  αρχαίοι ιεροί χώροι ή ιερά όπου επιστεύετο ότι υπό ιερέων ή ιερειών ή τη συνεργασία τούτων, αποκαλύπτετε η φωνή του θεού εις ον όπου το ιερόν ήτο αφιερωμένο, και αι βουλαί αυτού περί τίνος ζητήματος ενδιαφέροντος τον ερωτώντα. Εστηρίζετο δε η πίστις αυτή εις την γενικώς κρατούσαν πεποίθηση ότι οι θεοί

Και στον ύμνο του Καλλίμαχου προς τον Απόλλωνα διαβάζουμε για την ιέρεια του τη Δηώ. Δηοῖ δ᾽ οὐκ ἀπὸ παντὸς ὕδωρ φορέουσι μέλισσαι,ἀλλ᾽ ἥτις καθαρή τε καὶ ἀχράαντος ἀνέρπειπίδακος ἐξ ἱερῆς ὀλίγη λιβὰς ἄκρον ἄωτον.» Για τη Δηώ (τοῦ δήω, ὃ σημαίνει τὸ εὑρίσκω και υποκοριστικό της γής και της Δήμητρας ή παρα του δαίω τὸ μερίζω

 Ερμηνεύοντας παραπάνω το αίνιγμα του Σαμψών υπάρχει μια παράμετρος που δεν έχει αναφερθεί … οι συγγενείς της γυναίκας του την πιέζουν να μάθει από τον συζυγό της την λύση του αινίγματος… Κατά την τετάρτην ημέραν είπαν εις την γυναίκα του Σαμψών· “κύτταξε να ξεγελάσης τον άνδρα σου, δια να σου αναγγείλη την λύσιν του αινίγματος.

Οι ιστορίες με τον Αριστέα συνεχίζονται και έτσι όπως μας τις δίνουν οι συγγραφείς, συμπληρώνοντας ο ένας τις ιστορίες του άλλου μπορούμε να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της προσφοράς ενός εκ των «εφευρετών» προγόνων μας του Άριστου…που κατάφερε να ξεπεράσει την θνητή του φύση και έμεινε στην μνήμη των συνανθρώπων του και μνημονεύτηκε με τις

Αναλύοντας περισσότερο την έννοια του Νόμιου βρίσκουμε με το επίθετο και την ιδιότητα αυτή να καλούνται και ο Δίας και το Απόλλων, ο Βάκχος/Διόνυσος και ο Ερμής. Pseudo-Archytas Phil., FragmentaPage 35, line 27  τὸν νόμον ὦν ἐν τοῖς ἄθεσι καὶ τοῖς ἐπιτηδεύμασι τῶν πολιτῶν ἐγχρῴζεσθαι δεῖ· τοὺς γὰρ πολίτας αὐταρκέας θήσει καὶ διανεμεῖ τὸ κατ’ ἀξίαν

Ο πρωτεργάτης και ο διδάξας την μελισσοκομία στην αρχαία εποχή θεωρείται ο Αρισταίος. Εκείνος πρωτοδίδαξε συγχρόνως  την  μελισσοκομία και την γαλακτοκομία αλλά και την ελαιουργία αλλα και την κτηνοτροφία στους ανθρώπους.  Γιός του Απόλλωνος και της Κυρήνης – θυγατέρας του Πηνειού- την οποία ο Φοίβος ερωτεύτηκε και την μετέφερε στην Λιβύη. Εκεί γεννήθηκε ο υιός τους Αρισταίος…