Απόλλων

Πομπίλος εκ του Πέμπω ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ 1. στέλνω, στέλνω μακριά, αποστέλλω |με αιτ. και δοτ. |με αιτ. και εμπρόθετο προσδιορισμό |με αιτ. και μτχ. 2. στέλνω μήνυμα, στέλνω για να ειδοποιήσω ή να πληροφορήσω, αποστέλλω μια αγγελία ή μια συμβουλή |στέλνω για να πω, στέλνω διαταγή |στέλνω ως δώρο, στέλνω χάρισμα, δίνω ως εφόδια ταξιδιού 3. αποπέμπω, κάνω ή αφήνω κπ. ή κτ. να […]

Τα περί ιερών ιχθύων όμως δεν σταματούν στον Ανθία, ή στον Γλαύκο  που είδαμε στα μέχρι τώρα κείμενα. Στον Αθήναιο και στους Δειπνοσοφιστές αναφέρονται ως ιεροί και άλλοι ιχθύες, όπως τα δελφίνια αλλά και οι πομπίλοι. Athenaeus Soph., DeipnosophistaeBook 7, Kaibel paragraph 18, line 4  τίς δ’ ἐστὶν ὁ καλούμενος ἱερὸς ἰχθύς; ὁ μὲν τὴν Τελχινιακὴν ἱστορίαν συνθείς, εἴτ’ Ἐπιμενίδης (p. 233 K) ἐστὶν ὁ Κρὴς ἢ Τηλεκλείδης εἴτ’ ἄλλος τις, ἱερούς φησιν

Στις παραστάσεις των υπαίθριων ιερών, των τεμένων, υπάρχει πάντοτε τουλάχιστον ένα δέντρο, στο οποίο υποτίθεται ότι θα κατήρχετο η θεότης όταν θα απεφάσιζε να παραστεί εις την τελετή ιλασκόμενη τοις λατρεύουσι, για ν’  ακούσει τα αιτήματά των. Το ιερό δέντρο μετά του βωμού ήταν το απαραίτητο στοιχείο εκάστου υπαίθριου ιερού, στο οποίο λατρεύονταν οι παραγωγικές δυνάμεις

Ο τάφος του Διόνυσου βρίσκεται στους Δελφούς, βλεπ. προηγούμενα κείμενα, ενώ η Ιέρεια των Δελφών είναι η Μέλισσα ή Μέλιττα, αλλά συγχρόνως οι Μέλισσες θεωρούνται και ιέρειες της Κυβέλης, αλλά και της Μύλιττας της Αφροδίτης των Ασσυρίων,  της Εφέσιας Αρτεμιδος, της Ρέας,  της Δήμητρας και της Περσεφόνης. Melitta δε σημαίνει «Η Μεσίτρια», η θηλυκή μορφή του Melitz, του

Στα προηγούμενα κείμενα σας έδωσα την σύνδεση της Λητούς με τις ανατολικές, τις Αιγυπτιακές καθώς και με τις προισλαμικές  γυναικειες θεότητες, αλλά και με την σλαβική Λάδα/Λήδα/Γυναίκα για να επιστρέψω όμως σήμερα και στα κειμενα και  στην αρχική σύνδεση με την Ήρα/Αήρ και την Λητώ Νυχία/Νύχτα μέσω των κειμένων του Πλουτάρχου. Επαναφέρω το κείμενο για

Όμως σε όλα τα παραπάνω κείμενα είδαμε και την ελληνική Λητώ/Ληθώ/Λήδα ότι συνδέετε άμεσα και με την Λήθη, δηλαδή την λησμονιά. Η Λήθη κατά μια εκδοχή  μία από τις Ναιάδες Νύμφες του νερού δηλαδή. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, η Λήθη ήταν η μητέρα των τριών ΧαρίτωνΑπό τη Λήθη πήρε το όνομά της μία πηγή και  ένα

Η Lada είναι η σλαβική θεά του έρωτα και της ομορφιάς, η οποία εμφανίζεται ως Freya, Ισιδα, ή Αφροδίτη με άλλους λαούς. Είναι βέβαιο ότι συνδέεται με την πλανητική δύναμη της Αφροδίτης, που είναι, εκτός από θεά της αγάπης και της ομορφιάς και η θεά που σχετίζετε με τη γονιμότητα.Η Λαδά/Λήδα ; παρουσιάζεται ως κοπέλα

Συνοψίζοντας  μερικά ακόμα στοιχεία στα της Λητούς μπορούμε ν΄αναφέρουμε ότι στην ελληνική μυθολογία, η Λητώ, ή Λατώ, ή Ληθώ είναι κόρη των Τιτάνων Κοίου ή Polus (στα λατινικά)  και της Φοίβης – επίθετο που θα χρησιμοποιηθεί και από την εγγονή της Αρτέμιδα και δηλώνει  ταυτόχρονα κι ένα απο τα επίθετα της Σελήνης ενώ σημαίνει την

Η περιήγηση στα περί της Λητούς συνεχίζεται καθώς θα περάσουμε και σε μερικές ακόμα αναφορές που σχετίζονται με την ιστορία της Λητούς ή της Βουτούς… Etymologicum Magnum, Etymologicum magnumKallierges page 564, line 17 <Λητώ>: Παρ ὰ τὸ λήθω, τὸ λανθάνω. Είδαμε ότι το ρήμα λήθω δηλώνει την έννοια του μένω κρυμμένος, περνώ απαρατήρητος, κάνω κάτι χωρίς να με καταλάβουν,

Η έννοια της Λητούς της κρυμμένης ή της αφανέρωτης των Υπερβορείων στα παρακάτω κείμενα γίνεται απόλυτα κατανοητή και φανερή.Ας συνεχίσουμε με τους Υπερβόρειους και την λατρεία των για να δούμε τελικά από πού εμφανίσθηκε  η αδήλωτη/κρυφή/σκοτεινή Λητώ  Ο Αριστοτέλης μας δίδει την δική του εκδοχή για την εμφάνιση της Λητούς μεταμφιεσμένης ως Λύκαινας από τον

Στα προηγούμενα  κείμενα είδαμε την σύνδεση του Απόλλωνα με τον Ιάσωνα Απόλλων= Ιάσων = 1061 καθώς και την σύνδεση του Πελία με τον φερόμενο πατέρα του Ποσειδώνα και το σημάδεμά του από τον ίππο κατά την βρεφική/παιδική του ηλικία. ΙΑΣΩΝ = 1061 = ΑΙΣΩΝ = ΙΩΝΑΣ =  ΑΠΟΛΛΩΝ κλπ Η σύνδεση του Πελια με την έννοια του

Ο/Η  ΠΥΘΩΝ ονομάσθηκε έτσι απο το πύθω- σήπω απο το σαπίζω δηλαδή.Η σύνδεση της/του Πυθωνα εκ του Πύθω- Σήπω με τον Πελία-Πέλος/ψ όπου ο ένας δηλώνει ξεκάθαρα την σήψη και κάτι αντίστοιχο κι ο  Π-ΕΛΟΣ  όπου έλος = ο βάλτος, ο βούρκος, ο βόρβορος, το τέλμα, ο βουρκότοπος, σαπισμένος ή βαλτωμένος. H δράκαινα προέρχεται από το δέρκομαι – αόριστος

Ο/Η Πυθώ των Δελφών που ονομάζετε Δελφίνη δράκοντας  ή  Δελφύνη δράκαινα δεν είναι παράτο ίδιο το κήτος του Ιωνά  μόνο που στην Π. Διαθήκη είδαμε ότι ονομάζετε Λεβιάθαν. Είναι ο δράκος ή φίδι των Δελφών του Απόλλωνα και θα εξετάσουμε αν είναι και ο Δράκος που φυλά το χρυσόμαλλο δέρας των Κοχλών ή τα χρυσά μήλα των εσπερίδων …