Δίας

Σύνοψη παλαιότερων κειμένων για να επανέλθει νόημα στο κείμενο και να επιστρέψει η άκρη του νήματος στα χέρια μου. Σε προηγούμενα κείμενα είδαμε τον μύθο και τη σχέση  του Μελισσέα με τις τροφούς του Διός και τις ιέρειες της Ρέας -Μέλισσες  καθώς και συνδέσεις με τις Άρκτους αλλά και την Αρτέμιδα καθώς και την σχέση των […]

Ο Μελισσεύς είπαμε ότι είναι  βασιλεύς-ιερεύς αλλά και ιεροπράκτης Ο Μελισσεύς αναφέρεται ως ο πρώτος άνθρωπος που θυσίασε στους θεούς. Και εισήγαγε στην Κρήτη την θεολατρεία, ιέρειες της Ρέας Μεγάλης μητέρας Θεάς κατέστησε τις θυγατέρες που φέραν τον τίτλο της Μέλισσας την Αδράστεια και την Ίδη, κατ΄αλλους και την Αμάλθεια- η οποία αργότερα έδωσε και τ΄ονομα της

Εκτός από τους γάλλους,  όπου γάλλοι οι ιερείς της θεάς Κυβέλης, οίτινες εώρταζον τα μυστήρια αυτής με ενθουσιαστικά άσματα και κρότον τυμπάνων και είχον ίδιον κορυφαίον ή κόλυμβους που εκτελούν και χρέη δύτη ή κολυμβητή ή κόλυμβου – όταν columba είναι η λατινική απόδοση της περιστεράς-, τους αρχέγαλλους, ζώντες εξ ελέους και εκτεμνόμενοι οι ίδιοι, εκαλούντο δε ούτως από του εν Φρυγία Γάλλου ποταμού, του

Όμως ο Ποσειδών ταυτίζεται με τον Ενάλιο Ζεύς. Ο Ζευς άπλωνε την εξουσία του και στη θάλασσα κι ονομαζόταν Ενάλιος και Βύθιος, Zηνοποσειδών,  Γαιάοχος, Θαλάσσιος. Έτσι εκείνοι που σώζονταν από τη θάλασσα μόλις έφταναν στη στεριά προσεύχονταν στο Δία Αποβατήριο ή Σωτήρα. Σαν θεός της θάλασσας λατρευόταν και ως Ζευς Λιμενοσκόπος κλπ Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Ε – Ω)Alphabetic letter

Ζεὺς ἐνάλιος καὶ Ποσειδῶν Ο εορτασμός των όγδοων ημερών των μηνών ταυτίζεται όχι μόνο με τον Ποσειδών αλλά και με την Γα/Δα-μάτερ Δήμητρα  και σχετίζονται με την δημιουργία και την ανα-γέννηση. Μια εκ των θεών  της Δημιουργίας είναι η Δήμητρα η ΔΑ-Μήτηρ  ή η ΓΑ-μήτηρ η Δαμάτερ (στην δωρική πτώση) η  ΔΗΩ  και μια σειρά ακόμα επιθέτων

Επι+οπτεύω = επί +οπτεύω ή οπιτεύω : εποπτεία, επόπτης, Επωπάω (ιο>ωψ) κλπ Επωπεύς (μυθ.). Με αυτό το όνομα αναφέρο­νται: Γιος του Αλωέα και εγγονός του Ηλίου (Παυσ. «Κορινθιακά», Α’, 1)   Μαραθῶνα δὲ ὕστερον τὸν Ἐπωπέως τοῦἈλωέως τοῦἩλίου φεύγοντα ἀνομίαν καὶ ὕβριν τοῦ πατρὸς ἐς τὰ παραθαλάσσια μετοικῆσαι τῆς Ἀττικῆς, ἀποθανόντος δὲ Ἐπωπέως ἀφικόμενον ἐς Πελοπόννησον καὶ τὴν ἀρχὴν διανείμαντα τοῖς παισὶν αὐτὸν ἐς τὴν Ἀττικὴν αὖθις ἀναχωρῆσαι, καὶ ἀπὸ μὲν Σικυῶνος τὴν Ἀσωπίαν, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τὴν Ἐφυραίαν μετονομασθῆναι. περὶ δὲ τῆς Ἡλίου βασιλείας εἰς

Zenobius Sophista <Paroemiogr.>, Epitome collectionum Lucilli Tarrhaei et DidymiCenturia 4, section 38, line 8 Καὶ τὴν μὲν εἰς Μέγαρα προσβρασθεῖσαν Μεγαρεῖς ἀνελόμενοικαὶ πολυτελῶς κηδεύσαντες ἐκάλεσαν Λευκοθέαν· τὸν δὲεἰς Κόρινθον Κορίνθιοι θάψαντες Μελικέρτην ἄγουσινἐπ’ αὐτῷ ἀγῶνα τὰ Ἴσθμια. Plutarchus Biogr., Phil., De proverbiis Alexandrinorum [Sp.]Fragment 6, line 6                  μετὰ δὲ τοῦ Μελικέρτου ἡ Ἰνὼ ἔρριψεν ἑαυτὴν εἰς τὴν πρὸς τῷΜολουρίῳ θάλασσαν· καὶ τὴν μὲν εἰς Μέγαρα προσβρασθεῖσαν Μεγαρεῖς ἀνελόμενοι καὶ πολυτελῶς κηδεύσαντες ἐκάλεσαν Λευκοθέαν· τὸν δὲ εἰς Κορίνθιοι θάψαντεςΜελικέρτην ** καὶἄγουσινἐπ‘ αὐτῷἀγῶνα τὰἼσθμια. Pausanias Perieg., Graeciae descriptioBook 2, chapter 1, section 3, line 6 … προϊοῦσι δὲ ἡ πίτυςἄχρι γεἐμοῦ πεφύκει παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ Μελικέρτου βωμὸςἦν. ἐς τοῦτον τὸν τόπον ἐκκομι-   σθῆναι τὸν παῖδαὑπὸ δελφῖνος λέγουσι· κειμένῳ δὲ ἐπιτυχόντα Σίσυφον θάψαι τε ἐν τῷ ἰσθμῷ καὶ τὸν ἀγῶνα ἐπ’ αὐτῷ ποιῆσαι τῶν Ἰσθμίων

Στην Λατοπολή ή την πόλη της Λατ(ους) αλλά και του Λάτου της μυθικής σε μέγεθος και όγκο πέρκας του Νείλου, γνωρίσαμε εκτός από την λατρεία της Κρυμμένης και Κυνηγημένης Λατώς/Λητούς και τις αντίστοιχες αιγυπτιακές θεότητες, που φέρουν στοιχεία της.  Θεότητες που λατρεύονται πριν από 4000 χρόνια ίσως και περισσότερο. Ολες φέρουν και στοιχεια της Λα/ητούς

Σύνδεση και περίληψης σε ότι αφορά την Λητώ/Ληθώ/Λατώ καθώς μέχρι σήμερα στα προηγούμενα κείμενα αναφέρθηκα σε μια σειρά ερμηνειών του ονόματος της καθώς και σε συνδέσεις της μέσω κειμένων με άλλες ιδιότητες και ονόματα θηλυκών ενεργειών και ταύτισή της με ενέργειες και ονόματα θεαινων όπως η Ηρα, η Ρέα, η Δήμητρα κλπ Με τόπους λατρείας

Η σύνδεση των Ναίων θεών και των Θεαινών με την Δωδώνη και την Δήλο καθώς και με την Αίγυπτο μέσω κοινών αρχαίων λατρειών παρουσιάσθηκε στα προηγούμενα κείμενα. Ο Ζεύς ως Πελασγικός/Πελαγίσιος και Πελαργικός, Νάϊος και ταυτόχρονα η υπαρξη της Διώνης που λειτουργεί ως κτητικό “αρσενικό” επίθετο της αρχαίας ελληνικής Μητέρας Θεάς της Τηθυδας/ Θέτιδας/ Ρέας/

Pindarus Lyr., FragmentaType of poem Paian, fragment 57*, line 1 ΕΙΣ ΔΙΑ ΔΩΔΩΝΑΙΟΝ Paian.57*.1 Δωδωναῖε μεγασθενές ἀριστότεχνα πάτερ Paian.57*.2 *** Paian.59*.1 … Paian.59*.1 [              ]..εν̣..[   ] [          ]πάτ̣ερ·   (τ)ο]θι⌋?    ].π’ Ἐ̣λλῶν.χρο[ ………..]ες ἑορτ[ά·] κατεβα[ Paian.59*.5 ………..]ν γεδα[..].(.)ν·[ [          ].ε̣υ μ̣αν̣[τ]ή̣ϊον[ [          ]πτυχὶ Τομά̣ρου[ ………….]ς ἁμετέρας ἄπ[ο …….φόρμι]γγι κοινω- Paian.59*.10 ς         ]ν πολυώνυμον· ἔνθεν μὲν̣[|τ]ρ̣ιπ̣όδεσ̣σ̣ί τε καὶ θυσίαισ̣[ |  ] Ο Δίας Δωδωναίος Θαλάσσιος και Πελασγικός στα παραπάνω κείμενα Με

Η Σεμίραμις εχει γεννηθεί κατά τους μύθους από την Δερκετώ ( από αυτήν που κοιτάζει, ρίχνει βλέμμα, φεγγοβολά, φέγγει, λάμπει και ζεί. (δερκευνής αυτος που δεν κοιμάται ποτέ) Μια κόρη της Θαλάσσας ή μια κορη θαλασσοθεάς της Μανα-Θαλασσας ή της ΜαναΜάρε ή Μαρας  που πολλές φορές απεικονίζεται με θαλάσσια ουρά σαν τις γοργόνεςνα εξέρχετε από

Οι Κάβειροι θεωρούνται μυστήριο. Μια πρώτη καταγραφή βάσει των αρχαίων κειμένων Κάβειροι  θεωρούνται Ὀνόματα θεῶν τεσσάρων, Ἀξίερος,   Ἀξιόκερσα, Ἀξιόκερσος. Ἀξίερος μὲν οὖν ἐστιν ἡ Δημήτηρ· Ἀξιόκερσα, ἡ Περσεφόνη· Ἀξιόκερσος δὲ, ὁ Ἅιδης.  Κάβειροι δὲ δοκοῦσι προσηγορεῦσθαι ἀπὸ Καβείρων ὀρέων Φρυγίας· ἐπεὶ ἐντεῦθεν μετηνέ- χθησαν. Οἱ δὲ, δύο εἶναι τοὺς Καβείρους· πρεσβύ- τερον μὲν, Δία· νεώτερον δὲ, Διόνυσον. Τα δύο  από τα τέσσερα ονόματα των θεών αναφέρονται στην Δήμητρα και την Περσεφόνη.