Κείμενα Αταργάτιδος

Fragmentum Lexici Graeci, Lexicon (fragmentum) (fort. auctore Nicephoro Gregora) Ἡ Δημήτηρ πόλεως ἐστὶ καταρκτική, οἱονεὶ ἡ γῆ.ὅθεν καὶ πυργοφόρον αὐτὴν γράφουσι. λέγεται δὲ καὶ Κυβέλη ἀπὸ τοῦ κυβικοῦ σχήματος κατὰ γεωμετρίαν ἡ γῆ, διὰ τὸ βάσιμον καὶ στάσιμον, εἰ καὶ σφαιρικὴν οἱ στοϊκοὶ ταύτην ὁρίζονται. Η Κυβέλη δεν είναι άλλη από την Ρέα όπως αυτή λατρεύετε εις το όρος ΚΥΒΕΛΑ της πόλης της Φρυγίας και μια σειρά ακόμα από επίθετα δεν  είναι τίποτα άλλο παρά οι άλλες ονομασίες/ιδιότητες της Δηούς/Δήμητρας της […]

Παρακάτω δίδονται κείμενα που περιγράφουν τις οργιαστικές λατρείες της μεγάλης μητέρας Θεάς Ρέας/Κυβέλης/Δήμητρος. Οι περιγραφές μιλούν από μόνες τους. Εορτές στις οποίες οι ιερείς κρατούν κλαδιά δένδρων, καρπών, είδαμε ανάλογα αγάλματα, ανάφλυφα,  με χορούς  και τελετές κοινές για πολλούς θεούς. Για την θεά «Δήμητρα δὲ οἵ τε μύσται και  δᾳδοῦχοι καὶ ἱεροφάνται» Στην Κρήτη λοιπόν

Οι Κάβειροι θεωρούνται μυστήριο. Μια πρώτη καταγραφή βάσει των αρχαίων κειμένων Κάβειροι  θεωρούνται Ὀνόματα θεῶν τεσσάρων, Ἀξίερος,   Ἀξιόκερσα, Ἀξιόκερσος. Ἀξίερος μὲν οὖν ἐστιν ἡ Δημήτηρ· Ἀξιόκερσα, ἡ Περσεφόνη· Ἀξιόκερσος δὲ, ὁ Ἅιδης.  Κάβειροι δὲ δοκοῦσι προσηγορεῦσθαι ἀπὸ Καβείρων ὀρέων Φρυγίας· ἐπεὶ ἐντεῦθεν μετηνέ- χθησαν. Οἱ δὲ, δύο εἶναι τοὺς Καβείρους· πρεσβύ- τερον μὲν, Δία· νεώτερον δὲ, Διόνυσον. Τα δύο  από τα τέσσερα ονόματα των θεών αναφέρονται στην Δήμητρα και την Περσεφόνη.

H Κυβέλη είναι η Ρέα / Αερ / Ηρα / στην Φρυγία. Τα επίθετα που την χαρακτηρίζουν είναι η Πανπότνια, Ισόδρομη καθώς και το Δεσποινα Θεών.  Η λατρεία της Κυβέλης πρωτοξεκίνησε στην Μικρά Ασία , κοντά στην Πέργαμο. Συχνά αναφέρετε ως θεά Ρέα ή ΙΔΑΙΑ, ή μήπως (ΙΔΕΑ) την μητέρα του Δια και ήταν γνωστή με

Το όνομα ΔΗΩ/Δηούς μας δηλώνει και πάλι την ίδια την ΔΗ-ΜΗΤΡΑ αλλα ταυτόχρονα μας δίνει και την έννοια του ρήματος Δηώ  που σημαίνει αρπάζω, λαφυραγωγώ, δήωσις η διαρπαγή και ο διαρπαγμός όπως και την ενέργεια της ΩΔΗΣ – με τον αναγραμματισμό της ΔΗΟΥΣ (ΔΗΩ= ΩΔΗ)  αλλα και την ΟΟΔ(υν)η την ΟΔΥΝΗ Αλλά Δήω με μια

Τεθλιμμένη μητέρα η Δήμητρα εικονίζεται στους παρακάτω στίχους του ύμνου «Εννημαρ μεν έπειτα κατά χθόνα πότνια Δηώ στρωφατ’, αιθομένας δαίδας μετα χερσίν έχουσα ουδέποτ’ αμβοσίης και νέκταρος ηδύπότοιο πασσατ’ ακηχεμενη, ουδε χρόα βάλλετο λουτροίς.» Και φθάνοντας στην Ελευσίνα μεταμορφωμένη σε γριά κάθεται δίπλα στο φρέαρ, όπου υδρεύονται οι πολίτες στον ίσκιο μια ελιάς και καλύπτει

H Hσιγόνη όπως ειδαμε – ἥτις κύνα νήπιον ἔτρεφε, έχει στην κατοχή της και τρέφει  κύνα όπως και η Αρτέμιδα. Η λέξη ΚΥΩΝ όμως εκτός από την ερμηνεία που μπορεί να της δωθεί για τον σκύλο έχει και μια ακόμα σημασία δίνει το όνομα του και στο ΚΥΝΑΣΤΕΡΟ τον Σείριο αστέρα δηλαδή Ακόμα η λέξη ΚΥΩΝ ονομάζεται ο

Scholia In Homerum, Scholia in Iliadem Ἱκάριος γένος μὲν ἦν Ἀθηναῖοςἔσχε δὲ θυγατέρα Ἠριγόνην, ἥτις κύνανήπιον ἔτρεφε. Nonnus Epic., Dionysiaca Ζεὺς δὲ πατὴρ ἐλέαιρεν· ἐν ἀστερόεντι δὲ κύκλῳ Ἠριγόνην στήριξε Λεοντείῳ παρὰ νώτῳ·   παρθενικὴ δ’ ἄγραυλος ἔχει στάχυν· οὐ γὰρ ἀείρειν ἤθελεν οἴνοπα βότρυν ἑοῦ γενέταο φονῆα. Nonnus Epic., Dionysiaca καὶ τὰ μὲν ἔπλασε μῦθος Ἀχαιικὸς ἠθάδα πειθὼψεύδεϊ συγκεράσας· τὸ δ’ ἐτήτυμον, ὑψιμέδων Ζεὺςψυχὴν Ἠριγόνης σταχυώδεος ἀστέρι Κούρηςοὐρανίης ἐπένειμεν ὁμόζυγον, αἰθερίου δὲἄγχι Κυνὸς κύνα θῆκεν ὁμοίιον εἴδεϊ μορφῆς,Σειρίου, ὃν καλέουσιν, ὁμόσσυτον, Ἰκαρίου δὲψυχὴν ἠερόφοιτον ἐπεξύνωσε Βοώτῃ. Constantinus VII Porphyrogenitus Imperator Hist., De insidiis                                  καὶ ἐποίησε βασιλέα εὐθέως ἡ γυνὴ αὐτοῦΚλυταιμνήστρα

Η σχέση της Παναγίας με τα δάση ολοφάνερη στην Παναγίας του Μελά και την ποιο πρόσφατα ιδρυμένη Παναγία Σε/ουμελά του Βερμίου, στον Αθω κλπ. Η Ορεία Θεά η Ορεινή η βουνίσια που παλιότερα ονομαζόταν Αρτεμιδα και Αθηνά αλλα και Πότνια των Θηρών/Θεών/Θυρών κλπ. Όμως η σύνδεση με την Πότνια μας πηγαίνει ακόμα μακρύτερα. Στο νησί της

Η Σελήνη, ως θεά του ουρανού έχει πολλάπλά ονόματα/επίθετα/ιδιότητες όπως και η Σελήνη-Mήνη/Φεγγάρι μπορεί να έχει  3 φάσεις, αναλυτικότερα ως νέα Σελήνη (Νουμηνία), ως Πανσέληνος, κι ως Σελήνη στη χάση της καθώς και μια αθέατη όψη (που δεν τη λαμβάνουν υπόψην τους ως 4η φάση) με συγκεκριμένο αριθμό ημερών/νυχτών σε κάθε φάση από τις 28

Όμως είδαμε ότι 288 = ΣΕΜΕΛΗ == Δ+ ΘΕΟΣ = ΟΝ ΜΗ ΟΝ Η Σεμέλη είναι μια Πόρτα/Θύρα για την έλευση του Θεού και του Υιού. Είπαμε ότι αντιπροσωπεύει την αντιληπτή πραγματικότητα, την υλοποιημένη αρχή της Μονάδος. Σαν σύμβολο όμως το Δ αντεστραμμένο  τρίγωνο V και πολλές φορές με μια γραμμή κάθετη στο κέντρο του ταυτίζεται

Τα επίθετα/ονόματα της Σεμέλης είδαμε ότι είναι τα ΥΗ, ΘΥΩΝΗ, ΕΓΧΩ.Έτσι όπως βλέπουμε τη Σελήνη και αναλύοντας κάθε όνομα της  ΣΕΜΕΛΗΣ φτάνω στο συμπέρασμα ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι τέσσερις φάσεις της Σελήνης έτσι όπως τις βλέπουμε από τη γή. Ξεκινά από τη Νέα Σελήνη, την πρώτη ημισελήνο, την Πανσέληνο και τη δεύτερη ημισέληνο

Όμως ας περάσουμε στο Ερατοπλόκαμος = η έχουσα ωραίους βοστρύχους, πλόκαμους, μπούκλες. Άλλη ονομασία του βόστρυχου ειναι όστλιγξ με την έννοια της έλικος (ελιξ) και με την έννοια της ως αστραπής, αστροπελέκι, αλλα και ως σπινθήρας.Αλλα η έλικα είναι μια σπείρα στην ουσία και η ίδια ερμηνεία δίνεται και για το δίχτυ …αλλά και μια ακόμα