Λητώ

Ξεκινώ  την σημερινή ανάρτηση με τον ορφικό  ύμνος της Λητούς για να περάσουμε σε  περισσότερα ετυμολογικά στοιχεία. Ορφικός ύμνος Λητούς (θυμίαμα σμύρναν) Λητὼ κυανόπεπλε, θεὰ διδυματόκε, σεμνή, Κοιαντίς, μεγάθυμε, πολυλλίστη βασίλεια, εὔτεκνον Ζηνὸς γονίμην ὠδῖνα λαχοῦσα, γειναμένη Φοῖβόν τε καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν, τὴν μὲν ἐν Ὀρτυγίηι, τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι, κλῦθι, θεὰ δέσποινα, καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν᾽ ἐπὶ πάνθειον τελετὴν τέλος ἡδὺ φέρουσα. Ω Λητώ με τα γαλάζια πέπλα, συ ή θεά […]

Mαζί με το Δία, η Θέμις και η Διώνη ως «νάϊοι θεοί», δηλαδή σύνοικοι και σύνναοι του Δία. Ήταν, επομένως, οι δύο θεές οι σπουδαιότερες μετά το Δία, πάρεδροι του θεού, αλλα όπως αποδεικνύετε εκ των κειμένων το ονομα της μιας θεωρειτε  επιθετο προερχόμενο εκ του Διός. Η συζυγος του, όπως παλιότερα λέγαμε ο Γιώργος