Μυθολογία

Συνεχίζω το κείμενο από το σημείο της  αναφοράς περί της Αρτάνης. Πριν να τελειώσει το κείμενο είχα αναφέρει για την <Ἀρτάνη>ως την ἐκ τῶν καλωδίων ἀγχόνη· Σοφοκλῆς δὲ ἐπὶ δεσμοῦ ἐν Ἀντιγόνῃ,  Πλεκταῖσιν ἀρτάναισιν. Ἀγχόναις. Αγχόνη δηλαδή σκοινί κρεμάλα  η αρτάνη και μάλιστα φτιαγμένη εκ καλωδίων (από μικρό σκοινί ή από σπάγκο). Ο Σοφοκλής δε αναφέρει την […]

Αρκτεία είναι ένα πανελλήνιο έθιμο και ένας θεσμός άμεσα συνδεδεμένος με τη λατρεία της Αρτέμιδος, επιτελούμενο σε πολλά ιερά της. Στην Λήμνο, στην Μουνιχία και στην πόλη των Αθηνών επάνω στην Ακρόπολη – μετά την καταστροφή του ιερού της Βραυρώνας- στην Αρκαδία (Στύμφαλο, Μαντινεία, Ορχομενό, Ηραία Μέθυδρο, Σπάρτη, Άργος- Αρκαδία εν γένει) στην Θράκη καθώς

Η Μικρή Άρκτος (Ursa minor)  ονομάζεται Κυνόσουρα ή Λυκόσουρα…H Κυνόσουρα  (ουρά του Κυνός) φέρετε να είναι μία εκ των Ιδαίων νυμφών και  η αδερφή της Αδράστειας και κόρη του Μελισσέως του Κρητού, και η έτερη τροφός του Διός. Έχει καταστεριστεί και η ίδια στον αστερισμό της Άρκτου από τον Δία ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.  Eratosthenes et Eratosthenica Philol., CatasterismiChapter 1, section 2, line 9                                           Ἀγλαοσθένης

Η Αδράστεια και η Ίδη ως νύμφες του όρους Ίδη και κόρες του Μελισσέως και τροφοί- παραμάνες του Διός βρίσκονται καταστερισμένες  ως Κυνόσουρα  και Ελίκη από τον Δία. Ο καταστερισμός τους αποτελεί  αναγνώριση της προσφοράς τους από τον υπέρτατο Θεό όταν κατά την βρεφική του ηλικία τρέφεται και προστατεύεται  από τις κόρες του Μελισσέως. H Αδράστεια και η Ίδη λαμβάνουν λοιπόν

Οι Ιδαίοι δάκτυλοι ή Κουρήτες ή Κάβειροι είναι από τους πρώτους – όπως βλέπουμε στα παραπάνω κείμενα που συμμετέχουν στην λατρεία της Μεγάλης μητέρας θεάς ή Ιδέας μητρός Ρέας /Κυβελης και Πότνιας των θηρών/θυρών. Το Όρος Ίδη της Φρυγίας φαίνεται να πήρε τ’ όνομα του από τον γιό του Δάρδανου και της Χρύσης τον Ιδαίο. Ενώ

ἐσσήν: ῆνος, ὁ, ἱερεὺς τῆς ἐν Ἐφέσῳ Ἀρτέμιδος, ὡς τὸ Λατ. rex sacrificulus, Παυσ. 8. 13, 1· παρὰ Καλλ. βασιλεύς, Ὕμν. εἰς Δία 66, πρβλ. Ἡρῳδιαν. π. μον. λέξ. 17. 6: ― κατὰ τὸ Μέγα Ἐτυμ. (383. 30), «ἐσσὴν ὁ βασιλεὺς κατ’ Ἐφεσίους ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ μελισσῶν βασιλέως» (δηλ. τῆς βασιλίσσης), ὡς εἰ ἦν συγγενὲς τῷ εσμός, καὶ δυνάμεθα νὰ

….Στα χρονια της Ρωμαικής αυτοκρατορίας φτάνουν απο διάφορα μέρη της αυτοκρατορίας ιερείς νέων θεοτήτων και ιδρύουν ιερά σε διάφορες πόλης της Ιταλίας. Κάποιοι απ΄αυτους είναι  ευνούχοι και αφοσιωμένοι στην λατρείας της Μητέρας Θεάς Κυβέλης/Ρέας, αργότερα εμφανίζονται και οι μητραγύρτες ή αγύρτες … Όμως, αν ο αυτοευνουχισμός έχει τόσο μακρινές ρίζες, η πρακτική του ευνουχισμού ενός

Αυτά, όμως, δεν έφυγαν μάταια απ’ τα χέρια του, αφού όσες σταγόνες αίματος έπεσαν, όλες τις δέχτηκε η Γαία.Με την πάροδο των ενιαυτών, έγιναν οι κρατερές Ερινύεςκαι οι μεγάλοι Γίγαντες – που λάμπουν απ’ τα όπλα τουςκ’ έχουν στα χέρια τους κοντάρια μακριά – καθώς καιοι Νύμφες, που Μελίες τις αποκαλούν επάνω στην απέραντη γη.Ευθύς μόλις απέκοψε με

Είδαμε στα προηγούμενα κείμενα την αποκοπή μέρων του (ιερού) σώματος των «Θεών» και την κρίση. Η φοβερή αγιότητα των βασιλέων-Θεών οδηγεί φυσικά στην απαγόρευση του ν΄ αγγίζει – ακόμα και άλλος θεός – τα ιερά τους πρόσωπα-εν γένει την υπόσταση τους. Πολλές φορές υπάρχουν  απαγορεύσεις κατά τις οποίες ακόμα και οι ίδιοι οι βασιλείς-Θεοί δεν αγγίζουν

Εκτός από την περίπτωση του ‘Οσιρη-νέου Χ-Ωρου υπάρχουν και άλλες αναφορές αυτή τη φορά περί της κρίσης και του πετσοκόμματος, αν θέλετε, αιδοίων στην Ελληνική μυθολογία…και μάλιστα με άρπη – κοινώς δρεπάνη (η) Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (ἀνάβλησις – βώτορες)Alphabetic letter alpha, entry 1226, line 5  <Ἅρπη> (Hes. th. 179)· ἡ δρεπάνη· παρὰ τὸ ἁρπῶ ἅρπη γίνεται· παρὰ τὸ οἱονεὶ ἁρπάζειν ἃ διακόπτει· 

H λέξη κρίνω – κρίνομαι μπορεί να ερμηνευθεί και με τις παρακάτω έννοιες: χωρίζω, διαχωρίζω, ξεχωρίζω, διαλέγω, εκλέγω, διακρίνω, ανακρίνω, εξετάζω, εξηγώ, ερμηνεύω, ξεδιαλύνω, δικάζω, αποφασίζω, εγκρίνω, επιδοκιμάζω, κατακρίνω, καταδικάζω, εγκαλώ, ενάγω, μηνύω, κρίνω, θεωρώ, νομίζω, προκρίνω κλπ .. Η Ίσις, – θεωρούσαν – ότι  συνέλαβε και γέννησε μόνη, δίχως τη συνδρομή κάποιου συζύγου ή εραστή – Σύμφωνα

Βάπτισμα : τριττή κατάδυση Σύμφωνα μάλιστα με το υπόμνημα της Μεγάλης Παρασκευής το βάπτισμα όπως και η Θεία Ευχαριστία εξέρευσαν εκ της τρωθείσης πλευράς του Ιησού Χριστού. Κατά τον Απόστολο Παύλο δόθηκε από τον Κύριο για να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το προπατορικό αμάρτημα και από τις προσωπικές αμαρτίες. Η τριττή  (τριπλή) κατάδυση στην ορθόδοξη θεολογία συμβολίζει την τριήμερο ταφή