Ρέα

Σύνοψη παλαιότερων κειμένων για να επανέλθει νόημα στο κείμενο και να επιστρέψει η άκρη του νήματος στα χέρια μου. Σε προηγούμενα κείμενα είδαμε τον μύθο και τη σχέση  του Μελισσέα με τις τροφούς του Διός και τις ιέρειες της Ρέας -Μέλισσες  καθώς και συνδέσεις με τις Άρκτους αλλά και την Αρτέμιδα καθώς και την σχέση των […]

ἐσσήν: ῆνος, ὁ, ἱερεὺς τῆς ἐν Ἐφέσῳ Ἀρτέμιδος, ὡς τὸ Λατ. rex sacrificulus, Παυσ. 8. 13, 1· παρὰ Καλλ. βασιλεύς, Ὕμν. εἰς Δία 66, πρβλ. Ἡρῳδιαν. π. μον. λέξ. 17. 6: ― κατὰ τὸ Μέγα Ἐτυμ. (383. 30), «ἐσσὴν ὁ βασιλεὺς κατ’ Ἐφεσίους ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ μελισσῶν βασιλέως» (δηλ. τῆς βασιλίσσης), ὡς εἰ ἦν συγγενὲς τῷ εσμός, καὶ δυνάμεθα νὰ

….Στα χρονια της Ρωμαικής αυτοκρατορίας φτάνουν απο διάφορα μέρη της αυτοκρατορίας ιερείς νέων θεοτήτων και ιδρύουν ιερά σε διάφορες πόλης της Ιταλίας. Κάποιοι απ΄αυτους είναι  ευνούχοι και αφοσιωμένοι στην λατρείας της Μητέρας Θεάς Κυβέλης/Ρέας, αργότερα εμφανίζονται και οι μητραγύρτες ή αγύρτες … Όμως, αν ο αυτοευνουχισμός έχει τόσο μακρινές ρίζες, η πρακτική του ευνουχισμού ενός

Εκτός από την περίπτωση του ‘Οσιρη-νέου Χ-Ωρου υπάρχουν και άλλες αναφορές αυτή τη φορά περί της κρίσης και του πετσοκόμματος, αν θέλετε, αιδοίων στην Ελληνική μυθολογία…και μάλιστα με άρπη – κοινώς δρεπάνη (η) Etymologicum Genuinum, Etymologicum genuinum (ἀνάβλησις – βώτορες)Alphabetic letter alpha, entry 1226, line 5  <Ἅρπη> (Hes. th. 179)· ἡ δρεπάνη· παρὰ τὸ ἁρπῶ ἅρπη γίνεται· παρὰ τὸ οἱονεὶ ἁρπάζειν ἃ διακόπτει· 

Βάπτισμα : τριττή κατάδυση Σύμφωνα μάλιστα με το υπόμνημα της Μεγάλης Παρασκευής το βάπτισμα όπως και η Θεία Ευχαριστία εξέρευσαν εκ της τρωθείσης πλευράς του Ιησού Χριστού. Κατά τον Απόστολο Παύλο δόθηκε από τον Κύριο για να λυτρωθεί ο άνθρωπος από το προπατορικό αμάρτημα και από τις προσωπικές αμαρτίες. Η τριττή  (τριπλή) κατάδυση στην ορθόδοξη θεολογία συμβολίζει την τριήμερο ταφή

Είδαμε μερικούς από τους συμβολισμούς του αριθμού 8 και πως αυτός ονομάζεται επίσης Mητέρα και Ρέα και Κυβέλη γιατί αποτελεί τον κύβο του αριθμού 2 (που αντιπροσωπεύει κατεξοχήν την θηλυκότητα και τη γονιμότητα). Είδαμε ότι το 8 είναι ο πρώτος ενεργητικό κύβος. Ένας πανίσχυρος αριθμός – οι προγονοί μας είχαν την παροιμία « Όλα τα πράγματα

Σύμφωνα  τώρα με τον Ιάμβλιχο, o αριθμός 8 είναι ο πρώτος και ο μoναδικός κύβος μέσα στη δεκάδα και ένας αρτιάρτιος αριθμός (το μισό του είναι επίσης άρτιος αριθμός). Λόγω της σημασίας του στη μουσική αρμονία (ογδόη, οκτάβα) ονομάζετο Παναρμόνιος και η οκτάδα Καδμεία από το όνομα της συζύγου του Κάδμου Αρμονίας. (ας σημειώσουμε εδώ ότι, σύμφωνα

Ανθίας καλλίχθυς η ονομασία του ψαριού. Τον ανθία ονομάζουν και  ιερό ιχθύ. Άλλες ονομασίες του ψαριού λάβρος ανθίας ή χάννος ή αυλωπίας  ή ιερός ιχθύς, ή καλλίχθυς,  δηλαδή ο ωραίος ή έ/όμορφος ιχθύς. Ονομάζεται και καλλιώνυμος ή καλόγνωμος. ‘Οπου λάβρος ο σφοδρός, ο ορμητικός, ο βιαιος, ο καταιγιστικός, ο ατίθασος, ο αχαλίνωτος, ο αδηφάγος κλπ, ενώ ο αυλωπίας είναι αυτός που έχει

Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum Kallierges page 391, line 15  <Εὔϊος> καὶ <εὔσιος>: Ὁ Διόνυσος· καὶ τὸ εἰς αὐτὸν ἐπίφθεγμα, Εὖσοι καὶ Εὖοἱ, κατὰ Λάκωνας· Δωρικῇ γὰρ διαλέκτῳ μεταγενεστέρᾳ κατ’ ἔνδειαν τοῦ σ φασὶ γεγενῆσθαι εὔϊος· καὶ Εὖοἱ καὶ Εὐάν. Commentaria In Dionysii Thracis Artem Grammaticam, Scholia Marciana (partim excerpta ex Heliodoro, Tryphone, Diomede, Stephano, Georgio Choerobosco, Gregorio Corint Page 433, line 34 Καὶ πάλιν θειασμοῦ λέγεται ἐπιρρήματα, ἃ θειάζοντές τινες καὶ κά- τοχοι τῷ Διονύσῳ γινόμενοι, τουτέστιν ἐμφορούμενοι ὑπὸ <σφοδροῦ> τινος πνεύματος, ἐπιφθέγγονται καὶ λέγουσιν εὔἁν εὐοἵ· ταῦτα οὖν  ἐστι τοῦ Διονύσου, ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μανίας ἐστὶ ποιητής, καὶ ταῦτα

Πλούταρχου ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΣΟΦΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ  … ὀμβρίῳ δὲ Διὶ καὶ προηροσίᾳΔήμητρι καὶ φυταλμίω Ποσειδῶνι ποῦ βωμός ἐστι, ποῦ δὲ θυσία; πῶς δὲ χαριδότης ὁ Διόνυσος,εἰ δεησόμεθα μηδενὸς ὧν δίδωσι; τί δὲ θύσομενἢ σπείσομεν; τίνος δ’ ἀπαρξόμεθα; πάντα γὰρταῦτα τῶν μεγίστων Εις τον Δία δε τον Όμβριον και εις την Δήμητρα την Προηροσίαν και εις τον Ποσειδώνα τον Φυτάλμιον πού θα στηθή βωμός; πού θυσία; Πώς δε θα είναι Χαριδότης ο Διόνυσος αφού δεν θα

ἣ τότε Βάκχον ἑλοῦσα θεοτρεφέων ἀπὸ μαζῶν ἀπροϊδῆ ζοφόεντι κατεκλήισε βερέθρῳ· καὶ Διὸς αὐτοβόητος ἀπαγγέλλουσα λοχείην μαρμαρυγὴ σελάγιζε καταυγάζουσα προσώπου· τοῖχοι δ’ ἀχλυόεντες ἐλευκαίνοντο μελάθρου, καὶ ζόφον ἔκρυφε φέγγος ἀθηήτου Διονύσου. καὶ Βρομίῳ παίζοντι παρέζετο πάννυχος Ἰνώ· πολλάκι δ’ ἀστήρικτος ἀναθρῴσκων Μελικέρτης χείλεσιν ἀντιτύποισιν ἀνέσπασε γείτονα θηλὴν   εὔια παππάζοντι παρερπύζων Διονύσῳ.  καὶ θεὸν ἔτρεφε Μύστις ἑῆς μετὰ μαζὸν ἀνάσσης ὄμμασιν ἀγρύπνοισι παρεδρήσσουσα Λυαίῳ· καὶ πινυτὴ θεράπαινα φερώνυμα μύστιδι τέχνῃ ὄργια νυκτελίοιο διδασκομένη Διονύσου καὶ τελετὴν ἄγρυπνον ἐπεντύνουσα Λυαίῳ πρώτη ῥόπτρον ἔσεισεν, ἐπεπλατάγησε δὲ Βάκχῳ κύμβαλα δινεύουσα περίκροτα δίζυγι χαλκῷ·

 Ἥρα νιν ἤθελ’ ἐκβαλεῖν ἀπ’ οὐρανοῦ, Ζεὺς δ’ ἀντεμηχανήσαθ’ οἷα δὴ θεός· ῥήξας μέρος τι τοῦ χθόν’ ἐγκυκλουμένου αἰθέρος, ἔδωκε τόνδ’ ὅμηρον, ἐκτιθεὶς Διόνυσον Ἥρας νεικέων· χρόνωι δέ νιν βροτοὶ ῥαφῆναί φασιν ἐν μηρῶι Διός, ὄνομα μεταστήσαντες, ὅτι θεᾶι θεὸς Ἥραι ποθ’ ὡμήρευσε, συνθέντες λόγον. μάντις δ’ ὁ δαίμων ὅδε· τὸ γὰρ βακχεύσιμον καὶ τὸ μανιῶδες μαντικὴν πολλὴν ἔχει· Μά τότε ο Δίας, σά

Ξεκινάω μια αναφορά και παρένθεση στα της  Πυραμίδος, περί οίκος του Σίτου βλέπε και Πυραμιδα ή Βηθλεεμ κλπ. και συνεχίζω με μια παρένθεση περί Συκιάς κλπ για να δώσω επιπλέον στοιχεία. Αναρωτήθηκα  για το αν το  Δέντρο της ζωής–  όπως αυτό φαίνεται σε κείμενα είναι αυτό που παρουσιάζουν ως ιερό δέντρο και ως η δική μας  συκιά.  Άλλο