Σεμέλη

Εκ του Ρέω, ρύω και ρύσις … και σύνδεση του με την  Ρέα, Αηρ/Ηρα, Άρη κλπ  Ενώ στον Ολυμπιόδωρο το νεότερο στα σχόλια του διαβάζουμε :  Olympiodorus Phil., In Aristotelis meteora commentariaPage 335, line 5n  <Ἔστι δὲ πνεῦμαῥύσις συνεχὴςἀέροςἐπὶ μῆκος.>  Πνεῦμα νῦν λέγει οὐ τὸνἄνεμον (ἀνωτέρω γὰρ κατέτρεχεν Ἱππο- κράτους ὡς λέγοντος τὸν ἄνεμον ἠέρος εἶναι ῥεῦμα καὶ χεῦμα), ἀλλὰ πνεῦμα νῦν λέγει τὴν λιγνὺν τὴνἐκ τῶν θυμιωμένωνἐκκρινομένηνἐκ τῆς γεώδους καὶἀερώδους οὐσίας τῆςἐν αὐτοῖς· περὶ γὰρ τούτωνἦν καὶὁ λόγος.   Ενώ ο ‘Οσιρης κατά τον Ερμαίο αναφέρεται ως ‘Οβριμος δηλαδή ο Βρόχινος  Όμως ο Μελικέρτης ως ιδιότητες του […]

Τα μέχρι σήμερα κείμενα δίνουν όλες τις πληροφορίες για την σύνδεση του Διονύσου με τον Nimrud/Νεμρώδ/Ωάννη λατρευόμενου ως περιστεριού αλλά συγχρόνως και ως ιχθύος. Ως ‘Ω- ην  λοιπόν ο οποίος εκ της Ερυθράς θαλάσσης ανήλθε, και τα υπόλοιπα μέλη ψαριού ήταν σ΄αυτόν αλλά είχε κεφαλή, πόδια και χέρια ανδρός. Και έκανε γνωστά, επινόησε ή εισήγαγε την αστρονομία

‘Yει =βρέχει. Υο (με κλειστό το στόμα) =Το ύδωρ, νερό, ύομαι =βρέχομαι. Ύο τσακώνικα=Το ύδωρ, το υέτειον.  Υέτιος ο Δίας, ο πρόξενος της βροχής, αυτός που φέρνει βροχή, ο όμβριος, ο βρόχινος αλλά και ο βροχερός. Και τα δύο ονόματα των υιών της παραπέμπουν το μεν πρώτο στον Ζεύς όμβριο, ή Υέτιο ή  Υή  (Δίας ή Βάκχος ή Σαβάζιος, ο θεός της υγρασίας

Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)Alphabetic letter epsilon, entry 1910, line 1 <ἐλαφίαι>· οἱ τῶν ἐλάφων ἀστράγαλοι (Eupol.)<ἐλαφίνης>· νεβρός<ἐλάφιον>· κώνειον*<ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. <ἐλαφηβόλος>· κυνηγός. APvgn ἀπὸ εἴδους ἑνὸς τῶν κυνηγου-  μένων (Σ 319) <ἐλαφοβοσκός>· εἶδος βοτάνης <ἐλαφογενές>· τῆς ἐλάφου ὁ μυελός <ἔλαφον κεραόν>· ἄῤῥενα. ὁ γὰρ ἄῤῥην ἔχει κέρατα (Γ 24) <ἔλαφος>· νεβρός <ἐλάφου πηρίς>· οὗτος δοκεῖ βρωθεὶς πρὸς συνουσίαν ἁρμόζειν Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο) <Ἑλλοί>· Ἕλληνες οἱ ἐν Δωδώνῃ S καὶ οἱ ἱερεῖς (Π 234 v. l.) <ἐλλόμενα>· περικλειόμενα

ἣ τότε Βάκχον ἑλοῦσα θεοτρεφέων ἀπὸ μαζῶν ἀπροϊδῆ ζοφόεντι κατεκλήισε βερέθρῳ· καὶ Διὸς αὐτοβόητος ἀπαγγέλλουσα λοχείην μαρμαρυγὴ σελάγιζε καταυγάζουσα προσώπου· τοῖχοι δ’ ἀχλυόεντες ἐλευκαίνοντο μελάθρου, καὶ ζόφον ἔκρυφε φέγγος ἀθηήτου Διονύσου. καὶ Βρομίῳ παίζοντι παρέζετο πάννυχος Ἰνώ· πολλάκι δ’ ἀστήρικτος ἀναθρῴσκων Μελικέρτης χείλεσιν ἀντιτύποισιν ἀνέσπασε γείτονα θηλὴν   εὔια παππάζοντι παρερπύζων Διονύσῳ.  καὶ θεὸν ἔτρεφε Μύστις ἑῆς μετὰ μαζὸν ἀνάσσης ὄμμασιν ἀγρύπνοισι παρεδρήσσουσα Λυαίῳ· καὶ πινυτὴ θεράπαινα φερώνυμα μύστιδι τέχνῃ ὄργια νυκτελίοιο διδασκομένη Διονύσου καὶ τελετὴν ἄγρυπνον ἐπεντύνουσα Λυαίῳ πρώτη ῥόπτρον ἔσεισεν, ἐπεπλατάγησε δὲ Βάκχῳ κύμβαλα δινεύουσα περίκροτα δίζυγι χαλκῷ·

H Λευκοθέα είναι θεία του Διονύσου, αδερφή της μητέρας του. Είναι αυτή που γίνεται τροφός καθώς ο Δίας της δίδει να μεγαλώσει τον Διονυσο μετά τον θάνατο της Σεμέλης/Σελήνης. Οι τροφοί του θα ονομαστούν Υάδες κατά μια εκδοχή είναι οι κόρες του Ατλαντα και της Πλειόνης ή της Αιθρας ενώ δίνεται και μια εκδοχή ότι είναι

Όμως υπάρχει και  μία ακόμα εκδοχή όπου η νεαρή  Σεμέλη είναι η κόρη που κλείνεται σε λάρνακα μαζί με τον γιό της και ρίχνεται στα νερά … Η λάρνακα  όμως είναι Κιβωτός, ή Κιβηση ή Κίβος ή κιστή. Λάρναξ επίσης θεωρείται ότι είναι και είδος μαρμάρινου ταφικoύ μνημείου των νεκρών. Σε λαρνακες συνήθως ενταυφιάζονται οι αυτοκράτορες

Θεμέλιος = Θεμελιακός = ο των θεμελίων, θεμελιώδης, ακρογωνιαίος, απαραίτητος βασικός, ουσιώδης, πρωταρχικός, ριζικός, στοιχειώδης Ακρογωνιαίος λίθος, γωνιόλιθος Θεμελιούχος = ο συγκρατών τα θεμέλια, επίθετο του Ποσειδώνα, ο Ποσειδώνας Θεμελιόω = βάζω θεμέλιο, θεμελιώνω, ιδρύω, βασίζω, εδραιώνω, ριζώνω, στηρίζω, στηρίζω γερά Θεμελίωσις, εδραίωση, ίδρυση, ισχυροποίηση, στερέωση, καθίδρυση, συγκρότηση Θεμελιωτής = ιδρυτής, στυλοβάτης, Θεμέλιο = Θέμελο,

Lexicon De Atticis Nominibus, De Atticis nominibus (= Περὶ Ἀττικῶν ὀνομάτων) (sub nomine cuiusdam Theaeteti grammatici) (e codd. LaurEntry 59, line 1                                         ξra. 409a).<σελήνη>. Σέλας νέον ἔχουσα  (Pl. Cra. 409a – b). Etymologicum Magnum, Etymologicum magnumKallierges page 709, line 25 <Σελήνη>: παρὰ τὸ σέλας νέον ἔχειν· ἢ παρὰ τὸ σέλας ἀεὶ ἓν ἔχειν· ὅθεν καὶ ἔνος ὁ ἐνιαυτὸς, ὁ ἀεὶ νεάζων. Και η Σεμέλη η φροντίζουσα για το  Σέλας + μέλει μια ακόμα μορφή της Σελήνης και των φεγγαροθεών της

Μια φυσιολογική κύηση διαρκεί κατά μέσο όρο γύρω στις 38 με 42 εβδομάδες. Κάπου γύρω στις 280 ημέρες, δηλαδή πάνω κάτω 40 εβδομάδες από την τελευταία έμμηνο ρύση και όχι 9 μήνες όπως πολλοί πιστεύουν. Τα περισσότερα νεογνά γεννιούνται μέσα σε δύο βδομάδες πριν ή μετά την πιθανή ημερομηνία  τοκετού. Όμως οι μήνες των αρχαίων

ΟΙ  ερωτικές συναντήσεις της Σεμέλης με τον Πατέρα θεών και ανθρώπων τον Δία δημιουργούν μια σειρά από αντιζηλίες και ο γιος του Αρης ως ανάποδη γραφή της μητέρας του ‘Ηρας αντιδρά και προσπαθεί να δια-σπείρει την έριδα θέτοντας μια σειρά από προβλήματα που πρέπει να λυθούν για  να μην εγκαταλείψει την κατοικία των θεών και

….ἔγραφεν εἰς μέσα νῶτα ποθοβλήτοιο φαρέτρης· ’πρῶτος ἄγει Κρονίωνα βοώπιδος ἐς λέχος Ἰοῦς·’ ’δεύτερος Εὐρώπην μνηστεύεται ἅρπαγι ταύρῳ·’ ’Πλουτοῦς εἰς ὑμέναιον ἄγει τρίτος ἀρχὸν Ὀλύμπου·’ ’τέτρατος εἰς Δανάην καλέει χρύσειον ἀκοίτην·’ ’πέμπτος ἐπεντύνει Σεμέλῃ φλογεροὺς ὑμεναίους·’ ’αἰετὸν Αἰγίνῃ πρόμον αἰθέρος ἕκτος ὀπάζει·’ ’ἕβδομος Ἀντιόπην Σατύρῳ δολόεντι συνάπτει·’ ’ὄγδοος ἔμφρονα κύκνον ἄγει γυμνόχροϊ Λήδῃ·’ ’εἴνατος ἵππια λέκτρα φέρει Περραιβίδι Δίῃ·’ ’θέλγεται Ἀλκμήνης δεκάτῳ τρισέληνος ἀκοίτης·’ ’ἑνδέκατος μεθέπει νυμφεύματα Λαοδαμείης·’   ’δωδέκατος τριέλικτον Ὀλυμπιάδος πόσιν ἕλκει.’ ἀλλ’ ὅτε πάντας ὄπωπεν Ἔρως στοιχηδὸν ἀφάσσων, ἄλλους μὲν μεθέηκε

Η δεύτερη σύλληψη αλλα και η γέννηση του Διονύσου μας δίδεται σε κείμενα όπως του Διονυσιακά του Νόννου, οι Βάκχες του Ευρυπίδη κλπ. Η Σεμέλη – ερμηνείες της μπορειτε να βρείτε σε παλιότερα κειμενα- μία από τις ονομασίες της Μητέρας Θεας Γής, – Θυμέλη, αλλα και Θυώνη, θνητή που θα αποκτήσει την αθανασία μέσω της κατάβασης του