Η Θήβα/η/Θήβες κατατεχεισμένες μεταφορικά … κλειστές περιτριγυρισμένες από τείχη… από τους αδερφούς Αμφίωνα και το Ζήθο…Είδος κιβωτού, λάρνακος και κίστης …εν τόπο και χρόνο κατασκευασμένες και προστατευμένες …
Scholia In Homerum, Scholia in Iliadem (scholia vetera) (= D scholia)
Book of Iliad 19, verse 99, line of scholion 2
Θήβῃ.> Κατατετειχισμένῃ, μεταφορικῶς, διὰ τὸ ὑπὸ Ἀμφίονος καὶ Ζήθου
αὐτὴν τετειχίσθαι.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter kappa, entry 1578, line 1
<Κιβωτός:> λάρναξ, κίστη.
Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Partitiones (= Ἐπιμερισμοί) [Sp.?] (e codd. Paris. 2543 + 2570)
Page 57, line 4
· θίβη, τὸ κιβώτιον· Θίσβη, ὄνομα γυναικός· καὶ τὰ λοιπά.
Photius Lexicogr., Scr. Eccl., Theol., Lexicon (Ε – Ω)
Alphabetic letter theta, Page 92, line 14
<Θίβη>: κιβώτιον ἐκ βύβλου πλεκτὸν, ὡς κοφινῶδες.
Ή <Θίβη>. κιβώτιον ἐκ φυλλῶν πεπλεγμένον καὶ κοφινῶδες.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter kappa, entry 1578, line 1
<Κιβωτός:> λάρναξ, κίστη.
Κίστη [η – εξ αυτής η λατινική cista – γερμανική Kiste – αγγλική chest & cist]
θήκη # κιβώτιο # κιβώτιο ρούχων # ιματιοθήκη # σεντούκι πλεκτό # κουτί # καλάθι με σκέπασμα
αντίπηξ (η) # κάψα (η – αρχαίο λεξικό) # καψάκης (ο) # καψάκιον (το) # κιβωτός (η) # κοίτη (η – λατινικά cubile) # κοιτίδιον (το) # κοιτίς (η) σκυφάριον (το – λατινικά cistella)
H σύγκριση με την Θήβα/Θήκη/θίβη και ο αμέσως επόμενος συνειρμός.
Η κιβωτός του Νώε, η Κιβωτός του Δευκαλίωνα, οι Θήβες του Ωγύγου και η Θήβα της Πελοποννήσου και μια σειρά ακομα από Θήβες/Θήκες ανά την Μεσόγειο.
Stephanus Gramm., Ethnica (epitome)
Page 312, line 15
<Θήβη,> πόλις Βοιωτίας διάσημος, ἀπὸ Θήβης τῆς Προ-
μηθέως. ὁ πολίτης Θηβαῖος καὶ Θηβαιεύς καὶ Θηβαΐς καὶ ἡ
χώρα καὶ ἡ γυνή. ἔστι καὶ ἄλλη Αἰγυπτία, περὶ ἧς Καλλί-
μαχός φησιν ὅτι “κατὰ τὰς Αἰγυπτίας Θήβας ἐστὶ σπήλαιον,
ὃ ταῖς μὲν ἄλλαις ἡμέραις πληροῦται ἀνέμου, κατὰ δὲ τὰς
τριακάδας οὐ πνεῖ παντελῶς”. τρίτη Θεσσαλίας τῆς Φθιώ-
τιδος. τετάρτη ἐν Κιλικίᾳ, Ὑποπλακία, πλησίον τῆς Τροίας,
ἧς ὁ πολίτης Θηβαΐτης. πέμπτη Ἰωνίας κατὰ Μίλητον. ἕκτη
ἐν τῇ Ἀττικῇ. ἑβδόμη τῆς Καταονίας. ὀγδόη Ἰταλίας. ἐνάτη Συρίας. τὸ κτητικὸν Θηβαϊκός καὶ Θηβαϊκή.
τὰ τοπικὰ Θήβηθεν Θήβαζε Θήβησιν.
Διαφοροποιήσεις μόνο στα υλικά που χρησιμοποιούνται για τις Κιβωτούς/Λαρνακες/Θήβες/Θίβες/Κίστες
Λάρνακες συνήθως από λαξευμένη πέτρα ή μάρμαρο ή πηλό
Κιβωτός και θίβη, κιβώτιο συνήθως από ξύλο
Θίβη από πάπυρο, ως είδος καλαθούνας ή καλαθιού
Κίστη από μέταλλο (ευρέθησαν) και πλεκτές
<Ammonius> Gramm., De adfinium vocabulorum differentia (= Περὶ ὁμοίων καὶ διαφόρων λέξεων) (fort. epitome operis sub aucto
Lexical entry 269, line 1
<κιβωτὸς> καὶ <κίστη> διαφέρει. κιβωτὸς μὲν γάρ ἐστιν
ἡ ξυλίνη, διὸ καὶ ἀντίπηξ καλεῖται, κίστη δὲ ἡ πλεκτή.
Ptolemaeus Gramm., De differentia vocabulorum (= Περὶ διαφορᾶς λέξεων) [Sp.] (e codd. Ottobon. gr. 43 + Vat. gr. 197)
Page 401, line 13
<κιβωτὸς> μὲν ἡ ξυλίνη, δι’ ὃ καὶ ἀντίπηξ καλεῖται· <κίστη> δὲ ἡ πλεκτή.
Ptolemaeus Gramm., De differentia vocabulorum (= Περὶ διαφορᾶς λέξεων κατὰ στοιχεῖον) [Sp.] (e cod. Ambros. E 26 sup.)
Alphabetic letter kappa, entry 82, line 1
<κιβωτὸς> καὶ <κίστη> διαφέρει.
κιβωτὸς μὲν γάρ ἐστιν ἡ ἐκ σανίδων, κίστη δὲ ἡ πλεκτή
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter epsilon, entry 71, line 1
†<ἐβέβλις>· θήκη ἀργυρίου. καὶ κίστη
Hesychius Lexicogr., Lexicon (Α – Ο)
Alphabetic letter kappa, entry 2798, line 1
<κίστη>·ἀγγεῖον πλεκτόν, εἰς ὃ βρῶμα ἐνετίθετο καὶ ἱμάτια.
κιβωτός. (Σa) [ἢ] ἅπαξ <εἰρημένον> (ζ 76)
<κοίτη>· κίστη, ἐν ᾗ τὰ βρώματα ἔφερον. αἱ δὲ μικραὶ <κοιτίδες>
<κοιτίς>· ἡ μικροτέρα κίστη, ἐν ᾗ <ὁ> γυναικεῖος κόσμος ἀπετίθετο
…
*<ἀντίπηξ>· κιβωτός Ab
<ἀντίπηγα>· κίστην. Εὐριπίδης Ἴωνι (1338) ἤγουν ἀγγεῖον
[<χωριαμός>· κίστη.]
Etymologicum Magnum, Etymologicum magnum
Kallierges page 524, line 15
<Κοῖτις>: Ἀττικῶς ἡ μικρὰ κίστη· τὴν γὰρ κίστην κοίτην λέγουσιν.
Lexica Segueriana, Glossae rhetoricae (e cod. Coislin. 345)
Alphabetic entry kappa, page 273, line 5
<Κοῖτις>: πλεγμάτιον, κίστη ἢ αὐτοκίστη βραχεῖα.
Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus rhetoribus et sapientibus multis (Σ<b>) (recensio aucta e cod. Co
Alphabetic entry kappa, page 274, line 17
<κάψα>: κίστη.
Lexica Segueriana, Collectio verborum utilium e differentibus rhetoribus et sapientibus multis (Σ<b>) (recensio aucta e cod. Co
Alphabetic entry kappa, page 277, line 28
<κιβωτός>: λάρναξ. κίστη.
Lexicon Patmense, Lexicon Patmense (= Λέξεις μεθ’ ἱστοριῶν ἐκ τῶν Δημοσθένους καὶ Αἰσχίνου λόγων = Lexicon in Demo
Page 155, line 10
– Κιττοφόρος· ἢ ὁ τὴν κίστην φέρων, ἢ ὁ τὸν κιττὸν περικείμενος.
Scholia In Aristophanem, Scholia in Acharnenses (scholia vetera et recentiora Triclinii)
Hypothesis-epigram-scholion sch ach, verse 1137b, line 1
<ἐκ τῆς κιστίδος:> καὶ κίστη καὶ κιστὶς λέγεται.
Scholia In Aristophanem, Scholia in Acharnenses (scholia vetera et recentiora Triclinii)
Hypothesis-epigram-scholion sch ach, verse 1086a, line 1
<βάδιζε τὴν κίστην λαβών:> τότε γὰρ οἱ καλοῦντες ἐπὶ δεῖπνον
στεφάνους καὶ μύρα καὶ τραγήματα καὶ ἄλλα τοιαῦτα παρετίθεσαν, οἱ δὲ
καλούμενοι ἔφερον ἑψήματα <καὶ κίστην καὶ χοᾶ>.
Scholia In Aristophanem, Scholia in Acharnenses (scholia vetera et recentiora Triclinii)
Hypothesis-epigram-scholion sch ach, verse 1086c, line 2
Tr οἱ μὲν καλοῦντες ἐπὶ δεῖπνον στεφάνους καὶ μύρα καὶ τραγήματα
καὶ ἄλλα παρετίθεσαν, οἱ δὲ καλούμενοι ἔφερον ἑψήματα καὶ κίστην ἤτοι ὀψοθήκην.
Suda, Lexicon
Alphabetic letter kappa, entry 1159, line 1
<Κάψα:> κίστη, ἢ θήκη.
Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Περὶ ὀρθογραφίας
Part+volume 3,2, page 534, line 25
<κίστη> κιβωτός. <ι>. ἡ παράδοσις.
Aelius Herodianus et Pseudo-Herodianus Gramm., Rhet., Partitiones (= Ἐπιμερισμοί) [Sp.?] (e codd. Paris. 2543 + 2570)
Page 65, line 4
· κίστη, τὸ κιβώτιον
Η κίστη όμως θεωρείτε το κατεξοχήν σκεύος των μυστηρίων, των χοών και των θυσιών…ένα είδος δισκοπότηρου θα λέγαμε σήμερα …
Aristophanes Comic., Thesmophoriazusae
Line 284
Ὦ Θρᾷττα, τὴν κίστην κάθελε, κᾆτ’ ἔξελε
τὸ πόπανον, ὅπως λαβοῦσα θύσω τοῖν θεοῖν.
Δέσποινα πολυτίμητε Δήμητερ φίλη
καὶ Φερρέφαττα, πολλὰ πολλάκις μέ σοι
θύειν ἔχουσαν, εἰ δὲ μἀλλὰ νῦν λαθεῖν.
Aelius Aristides Rhet., Πρὸς Καπίτωνα
Jebb page 320, line 32
ὡσπερεὶ κίστην ἀπόρρητα κρύπτουσαν; ἐγὼ δὲ οὐ τοῦτο ᾤμην εἴναι τὸ τἀπόρρητα ἐκφέρειν.
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 8, chapter 37, section 4, line 5
ἡ μὲν οὖν Δημήτηρ δᾷδα ἐν δεξιᾷ φέρει, τὴν
δὲ ἑτέραν χεῖρα ἐπιβέβληκεν ἐπὶ τὴν Δέσποιναν· ἡ δὲ Δέσποινα σκῆπτρόν τε καὶ <τὴν> καλουμένην κίστην ἐπὶ τοῖς γόνασιν ἔχει…
Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 8, chapter 25, section 7, line 1
τὸ μὲν δὴ τῆς Ἐρινύος τήν τε κίστην καλουμένην ἔχει καὶ ἐν τῇ δεξιᾷ δᾷδα…
Clemens Alexandrinus Theol., Protrepticus
Chapter 2, section 21, subsection 2, line 2
δέξατο δ’ αἰόλον ἄγγος, ἐν ᾧ κυκεὼν ἐνέκειτο.
Κἄστι τὸ σύνθημα Ἐλευσινίων μυστηρίων· «ἐνήστευσα,
ἔπιον τὸν κυκεῶνα, ἔλαβον ἐκ κίστης, ἐργασάμενος ἀπεθέμην εἰς κάλαθον καὶ ἐκ καλάθου εἰς κίστην.» Καλά γε τὰ θεάματα καὶ θεᾷ πρέποντα.
Clemens Alexandrinus Theol., Protrepticus
Chapter 2, section 19, subsection 4, line 3
Καβείρους δὲ τοὺς Κορύβαντας καλοῦντες καὶ τελετὴν
Καβειρικὴν καταγγέλλουσιν· αὐτὼ γὰρ δὴ τούτω τὼ
ἀδελφοκτόνω τὴν κίστην ἀνελομένω, ἐν ᾗ τὸ τοῦ Διονύσου
αἰδοῖον ἀπέκειτο, εἰς Τυρρηνίαν κατήγαγον, εὐκλεοῦς
ἔμποροι φορτίου· κἀνταῦθα διετριβέτην, φυγάδε ὄντε, τὴν
πολυτίμητον εὐσεβείας διδασκαλίαν αἰδοῖα καὶ κίστην
θρῃσκεύειν παραθεμένω Τυρρηνοῖς. Δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ
ἀπεικότως τὸν Διόνυσόν τινες Ἄττιν προσαγορεύεσθαι
θέλουσιν, αἰδοίων ἐστερημένον.
Antigonus Paradox., Historiarum mirabilium collectio
Chapter 12, section 2, line 5
τὸν δὲ Ἥφαιστον εἰς γῆν πεσόντα προΐεσθαι τὸ σπέρμα, τὴν δὲ γῆν ὕστερον αὐτῷ ἀναδοῦναι Ἐριχθόνιον, ὃν τρέφειν τὴν Ἀθηνᾶν καὶ εἰς κίστην καθεῖρξαι καὶ παραθέσθαι ταῖς Κέκροπος παισίν, Ἀγραύλῳ καὶ Πανδρόσῳ καὶ Ἕρσῃ, καὶ ἐπιτάξαι μὴ ἀνοίγειν τὴν κίστην,
Ενώ κατά τον Πλούταρχο στην περίπτωση του Οσιρη και της Ίσιδος
Τῇ δ’ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα νυκτὸς ἐπὶ θάλασσαν κατίασι· καὶ τὴν ἱερὰν κίστην οἱ στολισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸς ἔχουσαν κιβώτιον, εἰς ὃ ποτίμου λαβόντες ὕδατος ἐγχέουσι, καὶ γίγνεται κραυγὴ τῶν παρόντων ὡς εὑρημένου τοῦ Ὀσίριδος· εἶτα γῆν κάρπιμον φυρῶσι τῷ ὕδατι καὶ συμμίξαντες ἀρώματα καὶ θυμιάματα τῶν πολυτελῶν ἀναπλάττουσι μηνοειδὲς ἀγαλμάτιον· καὶ τοῦτο στολίζουσι καὶ κοσμοῦσιν, ἐμφαίνοντες ὅτι γῆς οὐσίαν καὶ ὕδατος τοὺς θεοὺς τούτους νομίζουσι. Τῆς δ’ Ἴσιδος πάλιν ἀναλαμβανούσης τὸν Ὄσιριν καὶ αὐξανούσης τὸν Ὧρον, ἀναθυμιάσεσι καὶ ὀμίχλαις καὶ νέφεσι ῥωννύμενον, ἐκρατήθη μέν, οὐκ ἀνῃρέθη δ’ ὁ Τυφών. Οὐ γὰρ εἴασεν ἡ κυρία τῆς γῆς θεὸς ἀναιρεθῆναι παντάπασι τὴν ἀντικειμένην τῇ ὑγρότητι φύσιν, ἀλλ’ ἐχάλασε καὶ ἀνῆκε βουλομένη διαμένειν τὴν κρᾶσιν· οὐ γὰρ ἦν κόσμον εἶναι τέλειον, ἐκλιπόντος καὶ ἀφανισθέντος τοῦ πυρώδους….
συνεχίζετε …