«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»
Καλώς ήλθατε στον ιστότοπο της Βούλας Κοτσάλου
Αγαπητοί επισκέπτες, σε αυτόν τον διαδικτυακό χώρο μπορείτε να ενημερώνεστε για το συγγραφικό και ερευνητικό μου έργο. Παράλληλα, ελπίζω να καταστεί μια νέα μέθοδος εποικοινωνίας και ανταλλαγής ιδεών.
Μια ξενάγηση στο Μουσείο της Βέροιας και της Βεργίνας αλλά και σε άλλους τόπους μακρινούς και παράξενους μέσα από τους μύθους.
Ένα μυθολογικό παραμύθι για μικρούς και μεγάλους που βασίζεται σε αληθινά όμως αρχαιολογικά ευρήματα και αναφορές ιστορικών κείμενων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η ιστορία της Μέδουσας-Γοργόνας με την οπτική και αφήγηση της Βούλας Κοτσάλου.
Ένα γαϊτανάκι από ιστορίες, που συνδυάζουν τους μύθους και τις παραδόσεις του τόπου, με την πορεία και τα ταξίδια του μεγάλου στρατηλάτη καθώς και τις σύγχρονες αρχαιολογικές ανασκαφές.
Οι ήρωες και οι μύθοι τους, όπως έφτασαν στις μέρες μας με παραλλαγές και η πραγματική ιστορία της πρώτης γοργόνας…
Μια ιστορία που ξεκινούσε από τα βάθη των αιώνων για να φτάσει στις μέρες με παραλλαγές από στόμα σε στόμα…και από περιοχή σε περιοχή.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Σύντομο βιογραφικό
Η Βούλα Κοτσάλου ζει μόνιμα στη Βέροια. Έχει τελειώσει τη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας και το Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Εργάζεται στη Δημοτική βιβλιοθήκη «Θ. Ζωγιοπούλου» της ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας.
Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στο τριμηνιαίο περιοδικό της ΚΕΠΑ τα «Πολιτιστικά δρώμενα» όπως και σε τοπικές εφημερίδες («Λαός» και «Ημερήσια»), ενώ μέχρι σήμερα αρθρογραφεί για θέματα αποσυμβολισμού Ελληνικής μυθολογίας σε περιοδικό ιστορικών και αρχαιοελληνικών θεμάτων («Ιχώρ»). Εδώ και αρκετά χρόνια διατηρεί blog που ασχολείται με θέματα αποσυμβολισμού της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και συγκριτικής θρησκειολογίας. Ασχολείται με τη ζωγραφική, με διάφορα υλικά.
Μέδων ή Ποντομέδων ή Ευρυμέδων είναι οι χαρακτηρισμοί του Ποσειδώνα του Ποσειδωνα του θεού της στεριάς και της θάλασσας που αναγορεύθηκε άρχοντας των όλων των ποταμών, των πηγών, των πόσιμων νερών και του βαθύ πόντου πάνω στην γή…
Τα βήματα με οδήγησαν στο μουσείο και σ’εκείνη… Στην πιο όμορφη και την πιο παράξενη Μέδουσα που δεσπόζει στην αυλή του… Για μια ακόμα φορά εκστασιασμένος θα σταθώ απέναντι της.
Δεν έχει τίποτα πιο άγνωστο από την καρδιά…